Het lijkt alsof de zon de laatste weken onafgebroken schijnt. Zo voel ik het. Elke dag start met adembenemende luchten, en de hele dag is er dat prachtige blauwe plafond. Dag na dag na dag. Het staat in schril contrast met dit onwaarschijnlijke scenario dat zomaar ineens ons dagelijkse leven is geworden, en de grootsheidContinue reading “Hoopvol”
Category Archives: De pen van Poen
Twilight zone
Met het zonnetje op mijn bol, loop ik in de vroege ochtend richting de bakker. Voor mij vaste prik op de zaterdagochtend, ik ben altijd vroeg wakker en dan vind ik het zalig om dat op mijn gemak te doen. Het is stil op straat, zoals altijd om zeven uur op de zaterdagochtend. Een paarContinue reading “Twilight zone”
Vol overgave!
Zo aan het eind van een ‘gewone’ werkdag rijd ik in mijn oude autootje naar huis. Met mijn muziek heerlijk hard, is dat altijd weer volle bak genieten. Vol enthousiasme brul ik luidkeels mee, het is afreageren in het kwadraat. Als we niet middenin een complete corona horror zouden zitten, was dit gewoon een dagContinue reading “Vol overgave!”
Kapotknuffelen
Het is bizar hoe snel alles om me heen veranderd. Ineens is daar dat virus, dat tot voor kort een soort’ ver van mijn bed show’ was. Alles wat we tot een paar weken terug compleet voor lief namen, is ineens op losse schroeven gezet. We kunnen die citytrip, die we even tussendoor gingen plannen,Continue reading “Kapotknuffelen”
Internationale vrouwendag
Vanmorgen zat ik naar de herhaling te kijken van: ‘Floortje naar het einde van de wereld’. Elke aflevering vind ik indrukwekkend en integer gefilmd. Vanmorgen was ze in Jemen, en schetste ze het vreselijke verhaal van een burgeroorlog die al vijf jaar duurt. Over het humanitaire werk van het internationale Rode Kruis aldaar. Stil zitContinue reading “Internationale vrouwendag”
Twijfelkont
Ik zit met een kop koffie op mijn favoriete plekje in ons huis, in die zalige stoel bij het raam. Mijmeren is een van de weinige dingen die ik mezelf niet gun, om even stil te staan en niks te doen. Vandaag doe ik het gewoon want ik ben moe, moe in mijn lijf enContinue reading “Twijfelkont”
Mijmeren
We zitten aan een wijntje, de liefste en ik. Na een zalige wandeling door ons mooie duin hebben we allebei een lekker fris hoofd. Overal staan er narcissen en crocussen in bloei, supervroeg voor de tijd van het jaar, dus we krijgen ontzettend veel zin in het voorjaar. Onherroepelijk komt het gesprek op ons camperbusje,Continue reading “Mijmeren”
Eeuwige verbouwing deel tig
Die laatste schilder dag, waar ik zo blij van werd laatst, was van korte duur. Afgelopen woensdag stond ik de hele dag het paleis van onze jongste prinses te schilderen. Ik had er een halve dag voor vrijgemaakt want ik zou alleen de deuren doen, de rest zag er nog prima uit vond ik zelf.Continue reading “Eeuwige verbouwing deel tig”
Eeuwige verbouwing deel 4
Nu onze jongste ook de sleutel van haar paleisje heeft gekregen, zijn we een soort van dubbel geboekt. Maar we willen wel graag dat alles in ons eigen paleis zoveel mogelijk doorloopt. Al die rotzooi in je huis geeft praktisch gezien een hoop onrust. Maar ook mijn hoofd knapt er niet van op, als jeContinue reading “Eeuwige verbouwing deel 4”
Vlijmscherpe eenzaamheid
Menselijke relaties, ik vind ze razend ingewikkeld. Alleen zijn is soms gewoon makkelijker. Dan sla je geen planken mis, en kan je ook niet onbedoeld iemand kwetsen. Ik weet het van mezelf, dat ik me gewoon verstop af en toe, mijn eigen gezelschap is lekker prikkelarm. Want hoeveel energie steek je precies in naaste familie,Continue reading “Vlijmscherpe eenzaamheid”