Category Archives: Werken in de gezondheidszorg

De pop in haar handen houdt ze stevig aan haar borst geklemd, en angstig kijkt ze naar me. Haar wereld is er één die ik niet ken. Ze heeft als jonge moeder de tweede wereldoorlog meegemaakt, en als gevolg van haar dementie, herbeleeft ze hem nogmaals. Ziekte is oneerlijk maar ook een onherroepelijk onderdeel vanContinue reading “Elke dag een beetje.”

Nederland verwacht een hittegolf, dikke krantenkoppen schreeuwen om het hardst. Wat fijn is want al het coronanieuws schuift voor even naar beneden. Dat rottige virus, we komen er maar niet vanaf. Mensen missen elkaar, vrienden, familie, en collega’s moeten werken met extra beschermende middelen, wat extra belastend in die zinderende hitte. Normaal gesproken is hetContinue reading “Krantenkoppen”

Warm en enigszins buiten adem, fiets ik de oprit van het huis van mijn volgende cliënt op. Ik werk die avond als invalkracht in de thuiszorg. Met kleine kinderen is dat voor ons de meest praktische oplossing, we werken om elkaar heen, zo hebben we nooit oppas nodig. Het is best spannend in een voorContinue reading “Overduidelijk verval”

Hij was een binnenvetter, over zijn gevoelens praten deed hij niet. Als je vroeg hoe hij zich voelde, ging het altijd goed. Het ziek zijn mergelde zijn lijf ongenadig uit, en zijn pijn nam zienderogen toe. Soms mocht ik hem wassen, dan wist ik dat hij een goede dag had. Als ik niks voor hemContinue reading “Onmacht”

Regelmatig schrijven de kranten met schreeuwerige koppen dat de gaten in de roosters van de #thuiszorg en verpleeg-en verzorgingshuizen bijna niet meer te dichten zijn. Goedemorgen denk ik dan, is dat nieuws? Want dat is al jaren een moeizame klus, het dichten van die roosters. Zolang als ik me kan herinneren was er altijd welContinue reading “Eeuwige krapte”

Met een gekromde rug loopt ze behoedzaam de kamer in. Ik vraag hoe ze geslapen heeft vannacht. ’Onrustig kind’ zegt ze ’soms heb je weleens zo’n nacht’. Ik vraag wat ik voor haar kan doen, en help haar met haar hulpvraag. Ze gaat op de rand van haar bed zitten en kijkt me weemoedig aan.Continue reading “Verschillend maar toch ook niet.”

Hij was een vooraanstaand directeur geweest, en zat in allerlei besturen en cliëntenraden. En daarbij had hij een zeer krachtige persoonlijkheid. Was hautain soms, en immer overtuigd van zijn eigen gelijk. In de zorg rondom zijn moeder was in het verleden veel misgegaan, zijn mailverzoeken bleven liggen, en veel telefoongesprekken werden niet beantwoord. Het maakteContinue reading “Onbeschoft”

Tijdens mijn avonddienst ga ik een zorg opstarten bij iemand die in een woongroep woont. Geen idee wat ik me van een woongroep moet voorstellen, maar het maakt me absoluut nieuwsgierig.  #Thuiszorg is nooit saai. Het adres blijkt te liggen aan een brede landweg, richting duin en strand. Het is voorjaar en al donker. Ik houContinue reading “De rattenvanger van Hamelen”

Ik hoor de wekker gaan, en kreunend trek ik het dekbed over mijn hoofd, ik ben nog lang niet klaar met slapen. Tot een uur of één sliep ik heerlijk. Toen was het alsof het licht in mijn hoofd aanging, en ik aan werd gezet. Met dank aan die rommelende hormonen waarschijnlijk, lang leve deContinue reading “Lege batterij”

Ik sta voor een oud flatgebouw. Het is heerlijk buiten, ik ruik de lente. Ik stop jas en tas in mijn fietstas, verzet mijn fiets nog een stukje en treuzel nog wat. Ik haal diep adem, open de deur en stap de hal in. Het trappenhuis is donker en muf. De voordeur van zijn huisContinue reading “Die vuile lucht”