Dat ene moment, als blijkt je ziek bent, neemt ongewild de ruimte in waar voorheen mooie gedachten woonden. Plannen en verlangens. Toekomst. Dat ziek zijn is als een voortwoekerend onkruid dat elk gaatje en kiertje versmoort en dat maar weinig lucht geeft. Van de ene op de andere seconde is er nog maar één verlangen.Continue reading “Ziek”
Monthly Archives: april 2024
Aftellen
We zijn aan het aftellen, de liefste en ik, richting die zalige weken vrij die naar ons lonken. Alleen de eerste campingplek staat gepland, verder ligt de hele vakantie nog open. Om lukraak in te kleuren. Tropische bestemmingen, all inclusive hotels of citytrips zijn aan ons niet besteed, wij zoeken vooral de rust op. VandaagContinue reading “Aftellen”
Grote sprong
Sinds ik mijn thriller aan het herschrijven ben is er naast die ontspanning ook nog een ander gevoel. Er is een schuldgevoel dat aandacht vraagt. Richting al die mensen die mijn boek kochten en er zo enthousiast een mooie recensie over schreven. Want de originele versie gaat veranderen. Beter worden. Hoop ik. Maar die beslissingContinue reading “Grote sprong”
Samen
Zij is ernstig ziek, hij ziet zijn leven niet voor zich zonder haar. Ze willen dat onvermijdelijke einde samen aangaan en dat willen ze al jaren. Al sinds ze weten dat het niet heel lang meer duurt zijn de gesprekken doelgerichter geworden, praktischer. Voor een weggaan hand in hand. Hun levenspad was grillig, vol verwoestingContinue reading “Samen”
Routine
Ik ben dol op een vleug van routine in mijn werk, ook al is dat lastig als je met mensen werkt. Die routine zoeken lijkt wellicht een tikkie vreemd, maar de herhaling helpt me om mijn werk zo optimaal mogelijk te doen. Op de dagen dat ik dienst had vond ik het fijn om eenContinue reading “Routine”
Opluchting
Ik ben geen schrijver, geen echte in ieder geval, en als ik heel eerlijk ben is die gedachte een opluchting. Die lat kan meteen heerlijk naar beneden, er zijn geen verwachtingen waar ik aan moet voldoen en ik ben volledig vrij in ‘wat wel of wat niet’. Aan mij is er niets literairs, ik hebContinue reading “Opluchting”
Vervuld deel 7
Op de rand van het fonteintje lag een nieuwe predictor. Bij elke plas hield ze steeds een ongebruikte onder de straal. En bij elke test verschenen er na een poosje twee streepjes. Twee streepjes die haar leven de vervulling zouden geven waar ze vol hartstocht naar verlangde. Ze was zo opgetogen geweest toen ze hemContinue reading “Vervuld deel 7”
Vervuld deel 6
Doortastend liep ze door de keuken, ergens achterin een van de kastjes moest ze nog een pot hebben, dat wist ze absoluut zeker. De gedachte aan die ene nacht riep een gevoel van schaamte bij haar op. Ze was aangeschoten geweest, en na die vurige vrijpartij had ze de rest van de nacht boven deContinue reading “Vervuld deel 6”
Tamme Toos
#IBD zie je niet aan de buitenkant. Wat voor mij fijn is want ik negeer het met verve. ‘Ik heb een ziekte maar ik ben het niet’, roep ik altijd. Hoe minder aandacht ik eraan besteed hoe beter, en dat levensmotto bevalt me prima. Toch fluit mijn lijf me weleens streng terug, ondanks alle kapstokkenContinue reading “Tamme Toos”