Hun zachte stemmen klinken helder als glas en doorbreken de stilte van de donkere nacht. Als vanzelf zing ik mee. Dankzij mijn katholieke opvoeding ken ik elk woord op mijn duimpje. Ik humm zachtjes mee, luidkeels ‘op zijn Cynts’ meegalmen doe ik alleen onder de douche, in de auto of tijdens een koorrepetitie 😉 DeContinue reading “Weemoed”
Author Archives: Cynthia Poen
Podcast
Steeds opnieuw zet ik stappen buiten mijn comfortzone. Ik verbaas me over de durf die ik tentoonspreid ten aanzien van al die nieuwigheid. Wat ooit is begonnen met een stukje schrijven over mijn werk, en dat eerste boek, verspreid zich langzaam maar zeker richting andere onontgonnen gebieden. Ik vind het zelf bizar, en meer danContinue reading “Podcast”
Levensgevaarlijk
De auto staat voorgesorteerd alsof hij gaat afslaan. Ik ben onderweg naar de bieb om mijn tweede boek af te geven zodat hij kan worden toegevoegd aan de catalogus, en ik realiseer me dat deze auto wel erg lang twijfelt. De rij wachtenden achter het autootje groeit gestaag. ‘Die heeft vast pech, dat kleine blauweContinue reading “Levensgevaarlijk”
Winterbijzonder
Ze is ziek en jong. Veel te jong om te sterven. Het leven heeft echter geen boodschap aan veel te jong. De decembermaand is wat sentiment betreft extra hardvochtig. Je wordt om de oren geslagen met je gemis. Er is geen ontkomen aan, hoe graag je dat ook zou willen. Ook bij mij komt andermansContinue reading “Winterbijzonder”
Bakkersmeisje
Ik geloof allang niet meer in de Sint, al heel erg lang niet meer. Maar het enthousiaste gebons op mijn voordeur werkt wel lekker sfeerverhogend in deze periode 🙂 Bij elke bons spring ik met een grote grijns van de bank. Hupsend van het ene been op het andere staat ze voor mijn neus. IkContinue reading “Bakkersmeisje”
Witte stilte
Maagdelijke sneeuw knerpt onder mijn voeten, ik hoor de stilte. Mijn adem maakt wolkjes in de lucht. Met mijn ogen drink ik de omgeving gulzig naar binnen. Er huppelt een blij mens in mijn buik. Ik grinnik zachtjes, heel zachtjes, om vooral die fragiele kalmte niet te verbreken. Ik hijs mijn rugzak nog wat rechterContinue reading “Witte stilte”
Intocht
In de media zie ik de intocht van sinterklaas verworden tot iets schreeuwerigs. Een traditie die overschaduwd word door roepen en nog harder roepen. Voorbij ‘elkaar zien en horen’. Echt luisteren. Voor mij staat Sint voor familie. Voor kneuterig. Een feest van magie, liefde en dromen. Van elkaar verrassen en iets extra’s willen doen. EnContinue reading “Intocht”
Gezondheid
Toen de realiteit van dat oma worden steeds een beetje prominenter aanwezig werd door de groeiende buik van onze oudste, keken de liefste en ik elkaar eens ernstig aan. Langzaam maar zeker tikte dat klokje van ons richting de zestig. Ongemerkt werden we steeds een beetje ouder. Maar tijdens dat ouder worden, werden we langzaamContinue reading “Gezondheid”
Elf november
Ons buurtje is een fantastische, en ik reken me oprecht rijk met al die buurtjes. We zijn geen ‘we lopen de deur plat bij elkaar’ straatje, maar de warmte is wel altijd aanwezig. Tussen onze drukke schema’s door hebben we oog voor elkaar. Niemand uitgezonderd. Dat is een groot goed, zo’n buurtje, en zeldzaam. WeContinue reading “Elf november”
Boeboe
Deze buuf heeft de laatste tijd wat weinig over die leukerds van hiernaast geschreven. Buuf was druk. Overspoeld door werk, kleinkind en fysieke klachten bleef er bar weinig ruimte over voor iets anders. De ‘hoe deed ik dat vroeger toch, toen ik veel meer op mijn bord had’ overspoelde me. Blijkbaar raak je snel gewendContinue reading “Boeboe”