Mijn hoofd gonst nog van zaligheid. Ondanks dat de nacht een tikkie te kort was en lichtelijk onrustig, overheerst dat heerlijke voldane. Ons volksfeest was als vanouds, met een flink scheutje extra. Ogenschijnlijk heb ik iets gezaaid, ergens in de jaren hiervoor. Hoe en wanneer ik dat heb gedaan, ik heb werkelijk geen idee. MaarContinue reading “Nagenieten”
Author Archives: Cynthia Poen
Slachtoffer
Ze is oud en kwetsbaar, en slachtoffer van een oplichter. Ik voel verdriet als ik haar verhaal hoor. Langer thuis blijven wonen is een mooi streven, maar de wereld veranderd mee. De ondersteuning aan huis moet met minder mensen onder steeds meer mensen worden verdeeld. Dat die optelsom niet kloppend kan worden gemaakt snapt zelfsContinue reading “Slachtoffer”
Opgewonden
Ik heb kriebels in mijn buik, al weken. Ik vind het zelf nogal kinderachtig maar ik kan er geen fluit aan doen. Dus laat ik het heerlijk zijn. Sterker nog, ik omarm het. Twee jaar ging het niet door, ons volksfeest, en dat deed zeer. Alle mensen die net zo dol zijn als ik benContinue reading “Opgewonden”
Ik zorg
Een jaar of wat geleden lag ik volledig op een hoop, ik schaam me er niet voor, het schijnt menselijk te zijn. Mijn carrière is ook geen succesverhaal, ik ging naar school, werkte en twijfelde regelmatig aan de keuzes die ik had gemaakt. Ook niet uitzonderlijk. Ik begon niet aan een eigen bedrijf, verdiende geenContinue reading “Ik zorg”
Druifjes
De wonderen der natuur vind ik oprecht de wonderen der natuur. Ik zie ze alleen niet meer zoals ik ze vroeger waarschijnlijk wel zag. Dankzij die schattige peuter van hiernaast ontdek ik weer van alles. Het begint als ik een raam op de bovenverdieping openzet. Haar blijdschap als ze haar buuffie ontdekt is onbetaalbaar, blijContinue reading “Druifjes”
Hart huilt
In gedachten zie ik je zitten, eenzaam aan de keukentafel, je hoofd gebogen. Wanhoop en verdriet tekenen hun lijnen in je gezicht. Is er berusting, gelatenheid? Of is daar alleen nog het getik van de klok, seconden die voorbij vliegen terwijl dat ene moment steeds dichterbij komt. Wat zeg je als woorden ontoereikend zijn. AlsContinue reading “Hart huilt”
Kletsen
Hij begeleidde dagelijks uitvaarten, en ineens kwam zijn eigen begrafenis razendsnel dichterbij. Hij was gelaten na die glasheldere boodschap, dat het leven eindig was wist hij allang. Dat laatste stukje van zijn leven wilde hij vullen met liefde, zoveel als mogelijk. Doordat die tumor op een welhaast onbereikbare plek zat was behandelen of grover ingrijpenContinue reading “Kletsen”
Keuzes
‘Ik zie een burn-out, zegt ze tegen me, met dat hart van jou is niks mis’. Ik staar, ik voel het, en haar woorden gonzen door mijn hoofd. Als verdoofd loop ik weer naar huis. Al die fysieke klachten die ik had, die zaten dus gewoon tussen mijn oren. Eenmaal thuis huil ik, vol overgaveContinue reading “Keuzes”
Pechvogel
Met jas en tas sta ik in de smoezelige hal van een flatgebouw. Ik moet naar een adres op negen hoog. Dat zijn achttien trappen, als ik de automatisering oversla. Ik ben moe, aan het eind van een lange avonddienst, dus neem ik de lift, ik heb geen moed meer voor al die treden. TochContinue reading “Pechvogel”
Dierbare herinnering
Hij is stervende, we weten alletwee dat het niet heel erg lang meer zal duren. Toch houd hij zich met twee handen vast aan het leven, hij is nog lang niet klaar voor dat definitieve afscheid. Tijdens mijn late dienst wordt ik gebeld, zijn sonde zit verstopt. Hij heeft een bijzonder kwetsbare sonde die razendsnelContinue reading “Dierbare herinnering”