Mijn enthousiasme, het is een zegen en een vloek. Want ik mis soms een beetje dat gen, dat inziet dat niet alles kan, wat ik in mijn hoofd heb. Tikkie onnozel soms. Ik denk weleens dat ik daarom met een man ben getrouwd, die soms voor mij het onmogelijke mogelijk maakt. Heerlijk is dat. WatContinue reading “Eeuwige verbouwing, de kers”
Author Archives: Cynthia Poen
Zo vaak als mogelijk
Zodra het een weer een beetje fijn is, gaan we erop uit. Het liefst elk weekend. De lange weekeinden zijn dan een soort bonus, want dan kunnen we iets langer weg. Pasen, Pinkster, Hemelvaart, ons busje staat dan trappelend van ongeduld voor de deur. Met een gevuld koelkastje, en de noodzakelijke flesjes wijn, vliegen weContinue reading “Zo vaak als mogelijk”
Oh lala, le pèage
‘Frankrijk is fantastisch, er zouden alleen geen fransen moeten wonen’ zei mijn vader altijd. Als ik toch een euro kreeg voor elke keer dat hij dat hardop zei, had ik nu een heerlijk gevulde bankrekening gehad. Maar elk jaar ging hij weer, minstens een week of tien. Liefde voor Spanje Wij sloegen Frankrijk het liefsteContinue reading “Oh lala, le pèage”
Altijd opvallend
Mijn oma was groot, op hun trouwfoto steekt ze dan ook boven mijn opa uit. In die tijd was in het wit trouwen niet gebruikelijk, oma stond dan ook heel statig en trots rechtop te stralen met een bontje om haar schouders. Naast mijn dikke bos krullen, gaf oma ook haar lengte aan mij door.Continue reading “Altijd opvallend”
Kind bij je in bed?
Ik kom uit een warm nest, en wij konden vroeger altijd troost zoeken bij onze ouders. Ik weet gewoon niet beter dan dat ik altijd welkom was, ook midden in de nacht. De keren dat ik tijdens ziek zijn of na angstige dromen, veilig tussen mijn vader en moeder in bed kroop, zijn ontelbaar. OfContinue reading “Kind bij je in bed?”
Zorg verdient beter
Met haar rug naar me toe zit ze stil in haar stoel, haar schouders zijn hoog opgetrokken. Het ongemak straalt uit haar gespannen houding, ze is benauwd en ademhalen gaat moeizaam.Rustig groet ik haar goedemorgen en ik loop ruim om haar stoel heen, zodat ze me kan zien. Op veilige afstand glimlach ik vriendelijk, naarContinue reading “Zorg verdient beter”
Wat is waarheid?
Ik schreef er een poosje terug een stukje over, over een buitje slappe lach. En nu de kranten volstaan met opstand, rellen en ongeregeldheden rondom die covid en zijn maatregelen, heb ik er meer dan ooit behoefte aan. Het voelt alsof iedereen zich de afgelopen periode tijdens die lockdown zo enorm heeft ingehouden. Dat zeContinue reading “Wat is waarheid?”
Corona maanden
Die laatste paar maanden, het is alsof onze hele wereld in één nachtje, in een horrorfilm veranderde. Het is toch bijna niet voor te stellen, wat er allemaal gebeurde. Lockdowns, bezoekregelingen, thuiswerken en niet naar school. Ziek en dood en heel veel ellende. Mijn spontane omhelzingen van eenieder die ik liefheb, het kon even nietContinue reading “Corona maanden”
Vaderdag
De band met je vader is een bijzondere, las ik vanmorgen in een artikel, en dat heb ik ook altijd gevonden. Toen ik een jong meisje was dacht ik daar weinig over na. Papa was er en dat was dat. Mijn herinneringen uit die tijd zijn wat losse flodders. Samen schaatsen, samen op de racefietsContinue reading “Vaderdag”
Frisse kop
Ik doe niet aan goede voornemens, dat had ik me voorgenomen namelijk. Geen goede voornemens dit jaar, maar wel vasthouden aan wat goed is. Dus ga ik in de ochtend vaak een frisse neus halen. Gewoon saai, wandelen. Ik ben dol op dit soort zwerftochten, lukraak sla ik links of rechtsaf. Ik laat me leidenContinue reading “Frisse kop”