Het is prachtig om overwinningen te delen en dat doe ik dan ook vol enthousiasme. Toch zit het me geregeld tegen. Maar toen ik de stukjes over mijn tegenslag weer eens terug las, bleek ik toch voornamelijk oude teleurstellingen verpakt in een ’en daarna stond ik weer op’ jasje te delen. Die zijn minder ergContinue reading “Teleurstelling”
Category Archives: De pen van Poen
Onverdraagzaamheid
Je hoeft iets niet te begrijpen of zelf te voelen om het te accepteren. Gister las ik een artikel in de krant over transgenders en het gebrek aan begrip voor deze specifieke groep. Hoe is het mogelijk dat er mensen zijn die dat afkeuren, denk ik dan. Jij staat niet in hun schoenen, wat weetContinue reading “Onverdraagzaamheid”
Puurheid
Dat prutteltje van hiernaast stond te stralen voor het raam toen wij van vakantie thuis kwamen. Zelden was mijn thuiskomst zo warm, en de knuffel die ik van haar kreeg voelde ongekend rijk. En ook al was het eigenlijk bedtijd, ze moest even met buuffie mee. Wrijvend in haar slaapoogjes keek ze tevreden om zichContinue reading “Puurheid”
Stil staan
Nog maar pas geleden verloor iemand uit mijn dagelijks leven twee mensen die hem heel dierbaar waren. Binnen een paar weken. Je kan er niet bij met je gedachten, hoe heftig dat verlies moet zijn. Diep en intens, een allesverslindend verdriet. Hoe sta je elke dag op, zorg je voor jezelf terwijl je volgens mijContinue reading “Stil staan”
Hipperdepip
Lifecoaches en influencers schieten als paddestoelen uit de grond, in allerlei soorten en maten. Ik vind het soms bizar hoe snel de wereld veranderd. Wat die influencers betreft: ik krijg van het woord alleen al vlekken in mijn nek. Dat het tegenwoordig een trend is geloof ik best, maar ik vind het poppenkast. Noem meContinue reading “Hipperdepip”
Japie, reïncarnated
Voor iedereen die weleens met mij meeleest kent mijn gevecht met sprinkhanen in Frankrijk. Er is zelfs weleens geopperd dat die sprinkhanen een collectief brein hebben en elkaar inseinen om mij het leven zuur te maken. Hoe het ook zij: ik dacht het oprecht afgerond te hebben. De waarheid is echter huiveringwekkender. Momenteel zijn weContinue reading “Japie, reïncarnated”
Opgewonden
Ik heb kriebels in mijn buik, al weken. Ik vind het zelf nogal kinderachtig maar ik kan er geen fluit aan doen. Dus laat ik het heerlijk zijn. Sterker nog, ik omarm het. Twee jaar ging het niet door, ons volksfeest, en dat deed zeer. Alle mensen die net zo dol zijn als ik benContinue reading “Opgewonden”
Ik zorg
Een jaar of wat geleden lag ik volledig op een hoop, ik schaam me er niet voor, het schijnt menselijk te zijn. Mijn carrière is ook geen succesverhaal, ik ging naar school, werkte en twijfelde regelmatig aan de keuzes die ik had gemaakt. Ook niet uitzonderlijk. Ik begon niet aan een eigen bedrijf, verdiende geenContinue reading “Ik zorg”
Druifjes
De wonderen der natuur vind ik oprecht de wonderen der natuur. Ik zie ze alleen niet meer zoals ik ze vroeger waarschijnlijk wel zag. Dankzij die schattige peuter van hiernaast ontdek ik weer van alles. Het begint als ik een raam op de bovenverdieping openzet. Haar blijdschap als ze haar buuffie ontdekt is onbetaalbaar, blijContinue reading “Druifjes”
Hart huilt
In gedachten zie ik je zitten, eenzaam aan de keukentafel, je hoofd gebogen. Wanhoop en verdriet tekenen hun lijnen in je gezicht. Is er berusting, gelatenheid? Of is daar alleen nog het getik van de klok, seconden die voorbij vliegen terwijl dat ene moment steeds dichterbij komt. Wat zeg je als woorden ontoereikend zijn. AlsContinue reading “Hart huilt”