Category Archives: Werken in de gezondheidszorg

Jaren geleden werkte ik een in een hospice. Een prachtige uitvinding vind ik dat, het hospicehuis, toen ik er voor het eerst binnenstapte was ik diep onder de indruk van de schoonheid ervan en de gedachte erachter. In die periode zorgde ik voor een meneer die hield van klassiek, van prachtige donkere klanken, meeslepende metContinue reading “Het wonder van muziek”

Als ik tegen iemand zeg dat ik verpleegkundige ben, krijg ik bijna altijd de vraag in welk ziekenhuis ik werk. Ik moet er altijd een beetje om grinniken, maar het zegt alles over het beeld dat er heerst ten aanzien van de verpleegkundige, die werkt blijkbaar altijd in een ziekenhuis. Dat er ook heel veelContinue reading “Omdenken”

De zorgwereld is bij tijd en wijlen een ondoordringbaar woud, en als je de weg niet weet verdwaal je onherroepelijk. Dagelijks komen er vragen binnen van mensen die al hopeloos verdwaald zijn en naarstig naar hulp zoeken, en wij wijzen ze met liefde in de juiste richting. Gister werd ik gebeld door een oudere heerContinue reading “Gouden randje”

Werken met kerst, het is niet mijn favoriete bezigheid, en ook mijn gezin heeft me liever thuis. Maar dankzij de liefste, die standaard zorgde voor een sfeervol ontbijtje, startte mijn kerst altijd heerlijk knus.  Veel cliënten krijgen met de kerstdagen familiebezoek dus was ik standaard extra vroeg op pad. Helaas zijn er ook veel cliëntenContinue reading “Een sneetje kerstbrood”

Onvermoeibaar loopt ze over de gangen, urenlang. Met een ferme pas, haar rollator resoluut voor zich uitduwend. Haar gedachten bestaan uit vage indrukken en wazige herinneringen. Zo stel ik me dat voor tenminste, en ik wens met heel mijn hart dat ik even in haar hoofd kan kijken. Dat ik kan begrijpen waar ze meeContinue reading “Liefdevolle waardigheid”

Afgelopen nacht was ik de weg kwijt. Ik herkende helemaal niets van mijn omgeving, niet uit een recent heden of ver verleden. En het voelde zo ontzettend angstig om niet te weten waar ik was. Google maps dan maar, dacht ik nog, dan vind ik vast de weg naar huis wel. Volgens mijn telefoon wasContinue reading “Onbekend”

Klein en kwetsbaar ligt ze in haar bed, dat bed dat veel te groot lijkt te zijn voor haar. De gaskachel gloeit op vol vermogen en het ruikt naar vroeger in haar kleine huisje. Als jong meisje hadden wij thuis ook alleen een gaskachel in de woonkamer en na het douchen zaten we altijd metContinue reading “Net als vroeger”

Het is guur buiten en in gedachten loop ik het korte stukje naar het adres waar ik die nacht zal waken. Het huis waar ik moet zijn ligt dicht bij mijn eigen paleisje, maar onze werelden liggen mijlenver uit elkaar. Ik bel aan en een tiener doet de deur open. Pas zeventien jaar is hij,Continue reading “Helemaal alleen”

Die dag had hij besloten dat het meer dan genoeg was geweest en in een waas nam hij die laatste stap. Dat stel ik me zo voor tenminste want het staat hem niet meer helder voor de geest, dat ene moment. Beelden en geluiden, vage herinneringen aan de pijn en zijn wanhoop. Een leven datContinue reading “Razend rijk”

Ze kijkt naar me en ik lees onnoemelijk diep verdriet in haar ogen.Verward klampt ze me aan en haar hand sluit zich om mijn arm.  Het is duidelijk dat ze tegen me praat, maar echte woorden spreekt ze niet.Ze prevelt wat en ik praat terug. Zachte geruststellende woorden, met mijn hand op die van haar.Continue reading “Diep verdriet”