Elke dag een beetje.

De pop in haar handen houdt ze stevig aan haar borst geklemd, en angstig kijkt ze naar me. Haar wereld is er één die ik niet ken. Ze heeft als jonge moeder de tweede wereldoorlog meegemaakt, en als gevolg van haar dementie, herbeleeft ze hem nogmaals. Ziekte is oneerlijk maar ook een onherroepelijk onderdeel vanContinue reading “Elke dag een beetje.”

Toen haar gevecht bevochten was.

Het is begin 2002 als ik bij toeval als zorgplanner ga werken. Na zeven jaar werken in de terminale nachtzorg had ik behoefte aan verandering van werk en van werkomgeving. Toendertijd ‘rolde’ je nog weleens in een mooie functie. Zonder specifieke planners opleiding, maar met een bak zorgervaring, zag iemand mijn mogelijkheden en zette mijContinue reading “Toen haar gevecht bevochten was.”

Krantenkoppen

Nederland verwacht een hittegolf, dikke krantenkoppen schreeuwen om het hardst. Wat fijn is want al het coronanieuws schuift voor even naar beneden. Dat rottige virus, we komen er maar niet vanaf. Mensen missen elkaar, vrienden, familie, en collega’s moeten werken met extra beschermende middelen, wat extra belastend in die zinderende hitte. Normaal gesproken is hetContinue reading “Krantenkoppen”

Allesoverheersende onzekerheid

Ik zit wat te mijmeren op mijn vaste stekkie, in die zalige stoel bij het voorraam van ons huis. Nog maar een paar jaar geleden zat ik elke ochtend op dat veilige plekje bij het raam.  Uren keek ik naar de koolmeesjes die druk in de weer waren in de knotwilg in onze voortuin.  LangzaamContinue reading “Allesoverheersende onzekerheid”

Emotie in een verzameling letters.

Ik vind taal oprecht magisch. Want hoe onbeschrijfelijk mooi is het dat we elkaar met letters zoveel kunnen zeggen. Communiceren vind ik ongeveer een van de mooiste dingen die een mens eigen is. En tegelijkertijd ook één van de lastigste, want goed kunnen communiceren is een kunst.  Als echte boekenwurm word ik oprecht ongelukkig enContinue reading “Emotie in een verzameling letters.”

Overduidelijk verval

Warm en enigszins buiten adem, fiets ik de oprit van het huis van mijn volgende cliënt op. Ik werk die avond als invalkracht in de thuiszorg. Met kleine kinderen is dat voor ons de meest praktische oplossing, we werken om elkaar heen, zo hebben we nooit oppas nodig. Het is best spannend in een voorContinue reading “Overduidelijk verval”

Aparte afwijking

Een bijzondere eigenschap, een gekkigheidje, elk mens heeft er in ieder geval wel één. Dat ene ding wat zo heel erg alleen bij jou past, en waar andere mensen om gniffelen. Om die soms onbegrijpelijke rariteit. Al die eigen voorkeuren en vaste routines. Wij mensen zijn toch zo heerlijk eigengereid als het aankomt op hoeContinue reading “Aparte afwijking”