Het grootste deel van mijn leven leefde ik hunkerend naar goedkeuring. Dat zag ik toen niet goed, dat ik dat naarstig zocht, dat soort inzichten krijg je vaak pas achteraf. Maar de mening van anderen over mij en mijn leven kleurden mijn eigen gedachten over mezelf. Raar maar waar. Het duurde een hele poos voorContinue reading “Hunkerend naar goedkeuring”
Author Archives: Cynthia Poen
Helemaal alleen
Het is guur buiten en in gedachten loop ik het korte stukje naar het adres waar ik die nacht zal waken. Het huis waar ik moet zijn ligt dicht bij mijn eigen paleisje, maar onze werelden liggen mijlenver uit elkaar. Ik bel aan en een tiener doet de deur open. Pas zeventien jaar is hij,Continue reading “Helemaal alleen”
Vertragen
Ik ben dol op de eenvoud van het leven, maar het duurde wel even voor ik de rust had om het te zien. Er waren genoeg jaren dat ik werd verslonden door alles wat ik nog wilde bereiken. Ik vergat rustig na te denken over wat ik nou eigenlijk aan het doen was, ik draafdeContinue reading “Vertragen”
Japie, the sequel
Voor iedereen die weleens kampeert zijn beestjes en ongedierte in tent of caravan een welbekend verschijnsel. Deze vakantie, en meerdere vakanties voor deze, worstelde ik met het zogeheten ‘sprinkhanen fenomeen‘, ze bleven steeds maar overal opduiken. Ik was nog maar net bekomen van de schrik van dat malle beest in mijn favoriete wc-hokje, toen ikContinue reading “Japie, the sequel”
Japie
Ik heb tijdens mijn franse kampeeravonturen iets van een historie opgebouwd met sprinkhanen. Vorig jaar hebben we een sprinkhaan na een week of vier nodeloos wegjagen maar een naam gegeven, maar ik ben er dus alert op. Tijdens het opruimen van onze opblazer kwam ik er weer eentje tegen, die zwierf al een paar dagenContinue reading “Japie”
Gezapig
We zijn vandaag precies een week weg, en die week voelt als een eeuwigheid. Herken je dat, dat er al zoveel gebeurd lijkt te zijn dat een week als weken voelt? Zo voelt het voor mij tenminste, alsof ik al weken weg ben. Alle drukte en het gedoe liggen ogenschijnlijk op grote afstand van dezeContinue reading “Gezapig”
Geachte inbreker
Geachte inbreker,Ik schrijf u naar aanleiding van uw brute inbraak van afgelopen nacht in het huis van mijn ouders. Mijn ouders, beide 82 jaar, waren gelukkig niet thuis toen u besloot om u zelf met grof geweld toegang te verlenen tot hun thuis. U liet hun veilige plek in complete ravage achter, in uw zuchtContinue reading “Geachte inbreker”
Verdwaald
Soms verdwaal ik in dat doolhof van mijn gevoelens, dan voel ik van binnen zo veel dat ik eronder bedolven wordt, verslonden bijna. Ineens mis ik de rust en de kalmte die ik de afgelopen maanden voelde, is daar alleen maar onrust en ongemak. Ik weet waar het door komt hoor, het komt door dieContinue reading “Verdwaald”
Kriebels in mijn buik
De spin was mijn absolute favoriet en ik bleef het liefst een paar rondjes achter elkaar zitten. De spanning als hij in beweging kwam, het volop heen en weer geslingerd worden en het keihard gillen met je vriendinnen. Ik zie mezelf nog zo zitten in dat ding, en het gevoel dat ik had als ikContinue reading “Kriebels in mijn buik”
Razend rijk
Die dag had hij besloten dat het meer dan genoeg was geweest en in een waas nam hij die laatste stap. Dat stel ik me zo voor tenminste want het staat hem niet meer helder voor de geest, dat ene moment. Beelden en geluiden, vage herinneringen aan de pijn en zijn wanhoop. Een leven datContinue reading “Razend rijk”