Als jong meisje was ik vaak te vinden in de bieb. Met een tas vol ongelezen schatten snelde ik dan weer naar huis. Ik wist in mijn hoofd vaak al met welk boek ik wilde beginnen, en tijdens die tocht naar huis was ik volop aan het voorpretten. Eenmaal thuis kroop ik in een stoelContinue reading “In de bieb”
Category Archives: De pen van Poen
Alleen
Met een noodvaart vliegen ze me voorbij. Groepjes fietsers, kwebbelende lopers of slierten wandelaars in tweetallen. En ik vraag me dan altijd af of het heel erg raar is, dat ik daar niet naar verlang. Of ik een afwijking heb of een rare snuiter ben. Stiekem maakt het me jaloers. Ik zou best zo willenContinue reading “Alleen”
Het stigma van dat schoolniveau
Vanmorgen las ik een post op #LinkedIn die bij mij een vloedgolf van oude herinneringen losmaakte. De post ging over studiekeuzes, over het schoolniveau van je kinderen en de waarde die er in deze maatschappij aan wordt gehangen. Kijk maar naar de Cito-toets. Of naar de standaard vragen die je krijgt op verjaardagen of feestjes,Continue reading “Het stigma van dat schoolniveau”
Krijg de zenuwen…
Ik heb weer eens wat. Ik weet het hoor, ik krijg er ook het heen en weer van. Maar als ik mijn stukjes teruglees is net alsof het in mijn leven vooral feest en ladida is. Nee dus. Sinds ze dachten dat ik een nierbekkenontsteking had is er inmiddels alweer een week of wat verstreken.Continue reading “Krijg de zenuwen…”
Onvermogen
‘Zorgen jullie vanaf nu maar voor haar, ik ga naar huis’. Hij is 92 en verblijft met zijn echtgenote bij ons op de afdeling. Ze kwamen direct vanuit het ziekenhuis bij ons wonen. Hand in hand liepen ze, ondersteund door familie, de afdeling op. Maar hij vind het nu wel mooi geweest. Hij mist zijnContinue reading “Onvermogen”
Klaar met verbouwen
Ik weet niet of één van jullie weleens zijn huis zelf verbouwd heeft. Wij deden het meer dan eens. Waarom? Dat vroegen wij onszelf ook af, met enige regelmaat zelfs. Zelf klussen is keihard werken. Maar soms lopen dingen nou eenmaal zo. Af en toe moet je keuzes maken, en die zijn niet altijd leukContinue reading “Klaar met verbouwen”
Uniek
Ik weet al een hele poos dat ik inwisselbaar ben. Op het werk natuurlijk Vroeger dacht ik altijd dat ik daar niet gemist kon worden. Dat ik een bijzondere kwaliteit meebracht en dingen deed die niemand anders kon. Wat een onzin Als ik er niet ben om mijn werk te doen, dan doet iemand andersContinue reading “Uniek”
Schrijver
‘Jij bent altijd zo makkelijk in de omgang’.Ik hoor het met enige regelmaatDe meeste mensen zien mij als een allemansvriend Vrolijk en altijd geïnteresseerd in anderenOprecht en liefdevol Het klopt als een busMaar soms is het bewust eenrichtingsverkeer Want mezelf delen blijf ik lastig vindenIk zag al veel te vaak afwijzing of desinteresse in de ogenContinue reading “Schrijver”
Elke week
Inmiddels is er elke week wel een ‘samen met buuffie’ momentje. Als ik op mijn vrije dag een boodschap ga doen, haakt ze altijd aan. Met een stralende toet springt ze van de bank zodra ze me in het oog krijgt. Vanmorgen moest ook haar tas mee, die tas die ze van haar buuf kreegContinue reading “Elke week”
Genietmama
Tijd maken voor je kindjes. Genieten van hun getreuzel, van hun gekke soms onlogische gedachtengang of bijzondere spel. In mijn ogen ben je dan een genietmama. Ik zag vanmorgen een filmpje van zo’n mama voorbijkomen. Grijnzend keek ik ernaar, en nog een keer, ik voelde het genieten door het scherm heen. Het moederschap is eenContinue reading “Genietmama”