In gedachten zie ik je zitten, eenzaam aan de keukentafel, je hoofd gebogen. Wanhoop en verdriet tekenen hun lijnen in je gezicht. Is er berusting, gelatenheid? Of is daar alleen nog het getik van de klok, seconden die voorbij vliegen terwijl dat ene moment steeds dichterbij komt. Wat zeg je als woorden ontoereikend zijn. AlsContinue reading “Hart huilt”
Category Archives: De pen van Poen
Keuzes
‘Ik zie een burn-out, zegt ze tegen me, met dat hart van jou is niks mis’. Ik staar, ik voel het, en haar woorden gonzen door mijn hoofd. Als verdoofd loop ik weer naar huis. Al die fysieke klachten die ik had, die zaten dus gewoon tussen mijn oren. Eenmaal thuis huil ik, vol overgaveContinue reading “Keuzes”
Niet alleen maar rozengeur
Ik had regelmatig een knoop in mijn buik tijdens het zorgen voor andere mensen. Werken in de zorg is heus niet altijd rozengeur en maneschijn. Dat is geen enkele baan tenslotte. Er waren genoeg momenten dat ik opgelucht op mijn fiets stapte, omdat het zorgverlenen achter de rug was. Het is verre van simpel omContinue reading “Niet alleen maar rozengeur”
Waardevolle les
Ik was 23 toen ik ziek werd. En ik bleef maar ziek. Maandenlang bleef ik kilo’s afvallen. Uiteindelijk was ik nog maar een fractie van die gezonde Hollandse meid die ik ooit was geweest. Volgens mijn toenmalige huisarts zat het tussen mijn oren. Hij luisterde niet echt naar me en dat neem ik hem kwalijk.Continue reading “Waardevolle les”
Dapper
Het is nog vroeg, deze zalige zonnige zaterdagochtend, en ik koetel op mijn gemak naar de bakker. Met mijn tassen vol vers spul loop ik even later weer richting thuis als ze aan komt lopen. Ik gok dat ze ongeveer van mijn leeftijd is. Als we elkaar bijna passeren valt ze. Ik zet mijn tassenContinue reading “Dapper”
Bouwen
Het is een heerlijke zomerse middag als ik mijn hoofd over de schutting steek. De glimlach op haar gezicht laat me acuut smelten. ‘Buuffie kijken‘, zegt ze blij terwijl ze alvast richting schutting kuiert. Ik grijns gezellig terug naar die knapperd. Met een grote zwaai tilt haar papa die kruimel over de schutting en buufContinue reading “Bouwen”
Stilte
Ik ben dol op het strand. En dan vooral als de temperatuur te wensen overlaat. Tijdens herfstige dagen bijvoorbeeld, als je tegen de wind in moet beuken en op de terugweg bijna gedragen wordt door die woestheid. Of als het knisperend koud is in de winter en het blauw van de lucht bijna pijn doetContinue reading “Stilte”
Buuffie
‘Buuffie kijken’? Gezellig kleppert ze aan de brievenbus. Bijna twee is ze, mijn buurmeisje, en ik ben dol op haar. Parmantig stapt ze onze voordeurdrempel over. ‘Binnen’ heeft ze besloten terwijl ze met een glimlach in mijn gang staat. Haar wereld ontwikkeld zich razendsnel en vaak ben ik net zo verwonderd als zij is doorContinue reading “Buuffie”
Te lang wachten
‘Je ziet er bijna niks meer van Cynt’. Ik hoor het heel regelmatig en ik vind het lief en oprecht. Heel veel mensen weten hoe spannend ik het vond, dat gesnij in mijn gezicht, en het is inderdaad wonderbaarlijk mooi genezen. Ik ben een bofkont en dat weet ik dondersgoed. Zelf zie ik het wel,Continue reading “Te lang wachten”
Advies van een kopje thee
Hele onverwachte gebeurtenissen zetten je soms heerlijk aan het denken. Vanmorgen was dat door het zetten van een simpel een kopje thee, want tegenwoordig staan er vragen op dat theelabeltje. Lees je die weleens, die vragen? Hij was leuk, vanmorgen, en ik kon niet anders dan grijnzen. ‘Welk advies zou jij je jongere zelf geven’Continue reading “Advies van een kopje thee”