Het laatste stukje

‘Hij is een stijfkop’, zegt zijn dochter, intens gesnik onderbreekt met enige regelmaat haar hartstochtelijke betoog. Zij zorgde voor hem, in haar uppie. Steeds een beetje meer, naarmate de jaren vorderde. Een vreemde in zijn huis accepteerde hij niet. Dus hielp ze hem met het huishouden, zorgde voor het eten en al het dagelijkse. DeContinue reading “Het laatste stukje”

Japie, reïncarnated

Voor iedereen die weleens met mij meeleest kent mijn gevecht met sprinkhanen in Frankrijk. Er is zelfs weleens geopperd dat die sprinkhanen een collectief brein hebben en elkaar inseinen om mij het leven zuur te maken. Hoe het ook zij: ik dacht het oprecht afgerond te hebben. De waarheid is echter huiveringwekkender. Momenteel zijn weContinue reading “Japie, reïncarnated”

Vakantiegevoel

Vakantie is voor mij niets moeten, ik laat me graag verrassen door wat de dag brengt. En soms brengt ie niks, ook goed. Ik zwem wat, doe eens een tukkie en laat mijn dagelijkse tempo vertragen. De liefste en ik smeden nieuwe plannetjes, bespreken onze financiële situatie en stemmen onze golflengtes weer op elkaar af.Continue reading “Vakantiegevoel”

Koos

Zorgen voor iemand van je eigen leeftijd confronteert dubbel, en ik krijg er altijd kippenvel van. Zeker als diegene een stempel als inoperabel en uitbehandeld heeft gekregen. Koos woonde in een minuscuul bovenhuisje, met een krakende smalle trap en een piepklein balkonnetje. Maar deze plek omvatte alles waar hij hartstochtelijk om gaf en alleen hierContinue reading “Koos”