Ik heb het altijd lastig gevonden om ruimte te nemen voor mezelf. Nog steeds. Lijfelijk op de voorgrond staan past niet bij me, achter de schermen of in de schaduwen verblijven voelt beter. Als ik een geschreven reactie krijg op alles wat ik schrijf voel ik dat weer levensgroot. Die complimenten kan ik in alleContinue reading “Live vind ik lastig”
Author Archives: Cynthia Poen
Pssst luister eens…
Afgelopen week verloor ik mijn geduld. Het is echt niks voor mij, maar die vloedgolf van binnen wegdrukken lukte me niet. Ook al was het meisje aan de andere kant van de lijn ontzettend vriendelijk. Ze volgde overduidelijk een lijstje. Vragen stellen in een vaste volgorde zonder echt naar de antwoorden te luisteren. Na mijnContinue reading “Pssst luister eens…”
Rondje om
Het is nog voor zevenen als ik de voordeur uitstap, een donkere en vooral knisperende wereld in. Het is ver onder nul en de kou baant zich een weg langs mijn wangen recht mijn hals in. Ik kruip nog wat dieper in de kraag van mijn jas. Mijn gedachten dwalen af naar alle #daklozen. DeContinue reading “Rondje om”
Niet gemist
Ik realiseerde me vanmorgen dat ik het niet heb gemist. De troep in huis heb ik niet gemist, dat alles wat ik vastpak stoffig en stroef voelt heb ik zeker niet gemist, en ook het ‘moeten’ had ik achter me gelaten. Het geeft een specifieke energie in ons leven en een vorm van ‘aan staan’.Continue reading “Niet gemist”
Het laatste kreuntje
Dat laatste ‘dat moet echt nog’ project is van start gegaan. En daar hebben we lang zin voor moeten zoeken. Weer stof, weer puin wegbrengen en weer bedenken ‘hoe willen we het en hoe krijgen we het zo mooi’. Het is niet voor het eerst dat we iets wat heel oud is slopen, en erContinue reading “Het laatste kreuntje”
Onhandig
Zo af en toe probeer ik nog weleens iets te leren wat buiten mijn capaciteiten ligt. Onhandig begeef ik me op een pad die niet als de mijne voelt. Soms werkt het, vaker werkt het niet. Zoals die bundel creëren. Zonder de hulp van stichting ‘Uit je ervaring‘ was het me niet gelukt. Dank jeContinue reading “Onhandig”
Vooruit met frisse moed
Na mijn meltdown van gister heb ik mezelf weer opgeraapt. Geen zin om te blijven hangen in al het geneuzel. Ook dat past echt bij wie ik ben. Mijn volgende stap is al uitgedacht, tijdens dat rondje duin vanmorgen. Vanzelfsprekend deed ik dat tijdens het wandelen. Soms moet je daar niet al te snel meeContinue reading “Vooruit met frisse moed”
Onbehaaglijk
De laatste weken bekroop me een nieuw gevoel, en eentje waar ik niet heel gelukkig van werd. Na alles wat ik al had overwonnen bleek ik toch ineens in een oude valkuil te zijn getrapt. Vasthouden waar ik eigenlijk los moet laten. Via dat #Stapbudget was ik begin dit jaar een #schrijfopleiding gestart. Echt heelContinue reading “Onbehaaglijk”
In de bieb
Als jong meisje was ik vaak te vinden in de bieb. Met een tas vol ongelezen schatten snelde ik dan weer naar huis. Ik wist in mijn hoofd vaak al met welk boek ik wilde beginnen, en tijdens die tocht naar huis was ik volop aan het voorpretten. Eenmaal thuis kroop ik in een stoelContinue reading “In de bieb”
Alleen
Met een noodvaart vliegen ze me voorbij. Groepjes fietsers, kwebbelende lopers of slierten wandelaars in tweetallen. En ik vraag me dan altijd af of het heel erg raar is, dat ik daar niet naar verlang. Of ik een afwijking heb of een rare snuiter ben. Stiekem maakt het me jaloers. Ik zou best zo willenContinue reading “Alleen”