Soms overvalt het me ineens, oprechte bewondering. Afgelopen zaterdag was het weer eens zover. In het centrum van ons dorp werd het kerstverhaal verteld, een eigen interpretatie ervan door schoolkinderen van het Bonhoeffer college. Als ik de kans heb ga ik altijd even kijken, want ik wordt er altijd zo kerstig van. Vraag me nietContinue reading “Oprechte bewondering”
Author Archives: Cynthia Poen
Welkom nieuw jaar!
Het is nog vroeg als ik in de auto stap, het lijkt alsof de wereld nog slaapt, alsof ik de enige ben op die wereld die al wakker is. Mijn haren zijn nat van de douche, en de geur van mijn favoriete luchtje zweemt om me heen. Het is knus in mijn kleine autootje. LangzaamContinue reading “Welkom nieuw jaar!”
De glazen keet
Dat ik rijk ben weet ik al lang. Rijk met dat leven van mij. Met mijn mooie gezin, mijn leuke baan, die fijne plek die ons thuis is, mijn sociale leven, domweg rijk. En dat er heel veel mensen zijn die veel minder goed af zijn weet ik ook. Ik realiseerde me dat weer eensContinue reading “De glazen keet”
Dat oude bed
Sommige dingen schuif ik te lang voor me uit. En daar ben ik me volledig van bewust. Maar na die bewustwording vergeet ik het voor het gemak weer een poosje. Op de momenten dat het weer naar boven komt drijven spreek ik mezelf ernstig toe, dat ik er nu echt iets mee moet. En vervolgensContinue reading “Dat oude bed”
Eeuwige verbouwing
Op sommige dagen voelt het alsof ik al mijn halve leven midden in een verbouwing zit. Vandaag was zo’n dag. Het blijft een mysterie hoe we steeds weer in dezelfde situatie belanden, want inmiddels wonen we in ons vierde huis, en is dit de derde die we zelf aan het verbouwen zijn. Hoe haal jeContinue reading “Eeuwige verbouwing”
Mijn vaste maatje
Soms raak je ongemerkt gehecht, aan ogenschijnlijk onnozele dingen. De afgelopen dagen werd ik me daar ineens heel erg van bewust. Want ik moest afscheid nemen, van iets wat op het eerste oog heel erg onbelangrijk leek. En verbouwereerd vroeg ik me af wanneer ik toch zo gehecht was geraakt aan mijn oude wekkerradiootje. ZonderContinue reading “Mijn vaste maatje”
Die allereerste
Ik was pas achttien jaar en nog leerling. Voor de allereerste keer ging ik die dag zelf iemand opnemen. Het is de dag na kerst, en die gezelligheid is nog ruimschoots aanwezig. Overal vrolijken gezellige lichtjes de doorgaans kille gangen op, en de kerstbomen staan nog in volle glorie te stralen. Samen komen ze berustendContinue reading “Die allereerste”
Die laatste maand…..
Die decembermaand, voor veel mensen is die extra moeilijk. Overal lichtjes en een maand die is gevuld met heel veel familiefeesten. December staat nou eenmaal stijf van de feestdagen. Reflecteren op een jaar dat bijna aan zijn eind is. Gemis van geliefden voelt altijd extra zwaar, en ook de narigheid op aarde komt extra binnen.Continue reading “Die laatste maand…..”
Met liefde 10 centimeter korter.
Met mijn lange lijf heb ik door de bank genomen nooit problemen, ik weet inmiddels niet beter. Toch zijn er best wat momenten waarop ik met liefde wat korter zou willen zijn. Als heel jong meisje had ik er nog niet veel erg in. Als ik bij mijn omaatje ging logeren, mocht ik altijd haarContinue reading “Met liefde 10 centimeter korter.”
Een beetje huisvrouw
Dat ik geen huisvrouw ben weet ik al heel lang. Soppen in huis doe ik als ik zin heb, en de badkamer schoonmaken is een klus waar ik serieus een hekel aan heb. Af en toe heb ik een zeldzame aanval van schoonmaakwoede en dan vlieg ik door ons huis. Maar om heel eerlijk teContinue reading “Een beetje huisvrouw”