Het is nat buiten, het regent inmiddels al uren, hier in Friesland. Alles is drassig en de plassen op het grasveld beginnen zich gestaag uit te breiden. Om een weekeind te gaan kamperen blijkt niet zo’n hele slimme beslissing geweest te zijn, maar we wilden zo graag. Te graag blijkt nu, we hadden beter gewoonContinue reading “Gecrashed!”
Category Archives: De pen van Poen
In tweeën gedeeld
Het klinkt wellicht een beetje gek, maar voor mij was mijn gezicht een hele poos een tikkie in tweeën gesplitst. Mijn litteken en de rest van mijn gezicht waren nog niet helemaal een geheel. Als ik geslapen had bijvoorbeeld voelde het geopereerde gedeelte steeds weer dik, en deed het zeer. En nog steeds is datContinue reading “In tweeën gedeeld”
Wreed en donker
Verbijsterd, dat is ongeveer hoe ik me voel, verbijsterd en nog zoveel meer waar ik de woorden niet voor vind. Ik ben verbijsterd door die enorme hoeveelheid zinloos geweld dat zich als een olievlek lijkt te verspreiden. Vies, zwart en akelig hecht het zich keer op keer, aan steeds meer mensen. Uitwissen of wegvegen luktContinue reading “Wreed en donker”
Fijn eenvoudig
Ooit had ik de illusie dat ik mijn leven een bepaalde kant op kon sturen, als ik die teugels maar stevig genoeg in mijn handen hield. Wat een schaap, denk ik nu wel eens, dat ik de angst liet regeren in plaats van de spontaniteit. Wie doet er nou nooit eens iets onhandigs of springtContinue reading “Fijn eenvoudig”
Geluksgevoel
De wind geeft me een extra duwtje in de rug, mijn tenen vleien zich op de metalen trappers, en ik heb het gevoel dat ik vlieg. Het is voor mij het ultieme gevoel van vrijheid, fietsen op mijn blote voeten, en dat is al zo sinds ik een jong meisje was. Die diepgewortelde sensatie voeldeContinue reading “Geluksgevoel”
Dat eeuwige gevecht
Dat ik het schrijven van een boek danig heb onderschat is me inmiddels wel duidelijk. De ruwe versie is bijna af hoor, en het is wel echt leuk geworden. Vind ik dan he?! Sommige passages raken me, omdat ik me er oprecht over verbaas dat ik ze heb geschreven. Het maakte me trots en blijContinue reading “Dat eeuwige gevecht”
Vier weken verder
En zomaar ineens ben ik vier weken verder, vier weken sinds dat gesnij in mijn gezicht. Elke ochtend kijk ik even in de spiegel, of mijn litteken er rustig uitziet. Want een ruime week nadat de hechtingen eruit waren gegaan werd alles ineens wat dik, en zag het er vreemd uit. Begon het weer teContinue reading “Vier weken verder”
Soms zit het mee…..
Sommige dagen, die kunnen gewoon echt niet gered worden, die kan je maar beter gewoon overdoen. Als dat zou kunnen, zou dat zalig zijn. Ik had afgelopen donderdag zo’n ‘absoluutnietteredden’ dag. De nacht ervoor begon het al, met hevige buikpijn. Gezien mijn medische historie niet geheel onlogisch, maar wie heeft daar zin in op vakantie.Continue reading “Soms zit het mee…..”
Gekoesterd
Ik ga schrijven over iets positiefs dacht ik vannacht, want ik heb zo’n behoefte aan vrolijkheid. Ik wil een blogje schrijven over blije dingen, en een grijns op iemands gezicht toveren. Dat hele huidkanker verhaal, daar ben ik nu wel klaar mee, het is echt hoog tijd voor wat gezellige verhalen. Ik ga dus ookContinue reading “Gekoesterd”
En weer is het dinsdag
Een week, het is pas een week geleden en je ziet er al bijna niks meer van. Ook al vind ik het niet storend hoor, dat streepje in mijn gezicht. Ik heb het omarmd eigenlijk, en het is nu gewoon een deel van mij geworden. Misschien juist wel goed als ik het blijf zien, dachtContinue reading “En weer is het dinsdag”