Category Archives: Mental Health

Iemand vroeg me een poosje terug op te schrijven wat vrijheid voor mij betekende. Ik moest denken aan het verhaal dat ik schreef over de broer van mijn oma. Hij werd gefusilleerd tijdens de tweede wereldoorlog. Overgeleverd zijn aan de willekeur van een ander is enorm kwetsbaar, en het kostte hem zijn leven. Inmiddels hebContinue reading “Huidhonger”

Het lijkt alsof de zon de laatste weken onafgebroken schijnt. Zo voel ik het. Elke dag start met adembenemende luchten, en de hele dag is er dat prachtige blauwe plafond. Dag na dag na dag. Het staat in schril contrast met dit onwaarschijnlijke scenario dat zomaar ineens ons dagelijkse leven is geworden, en de grootsheidContinue reading “Hoopvol”

Zo aan het eind van een ‘gewone’ werkdag rijd ik in mijn oude autootje naar huis. Met mijn muziek heerlijk hard, is dat altijd weer volle bak genieten. Vol enthousiasme brul ik luidkeels mee, het is afreageren in het kwadraat. Als we niet middenin een complete corona horror zouden zitten, was dit gewoon een dagContinue reading “Vol overgave!”

Het is bizar hoe snel alles om me heen veranderd. Ineens is daar dat virus, dat tot voor kort een soort’ ver van mijn bed show’ was. Alles wat we tot een paar weken terug compleet voor lief namen, is ineens op losse schroeven gezet. We kunnen die citytrip, die we even tussendoor gingen plannen,Continue reading “Kapotknuffelen”

Met mijn lange lijf heb ik door de bank genomen nooit problemen, ik weet inmiddels niet beter. Toch zijn er best wat momenten waarop ik met liefde wat korter zou willen zijn. Als heel jong meisje had ik er nog niet veel erg in. Als ik bij mijn omaatje ging logeren, mocht ik altijd haarContinue reading “Met liefde 10 centimeter korter.”

Heel voorzichtig sluipt het ouder worden op je af, tot je ineens merkt dat je er echt niet meer om heen kan. Het belang van goedwerkende zintuigen merk je pas echt op, als ze minder goed hun werk gaan doen. Het begon met kleine stapjes, toen ik ineens een leesbril nodig had om de medicatieContinue reading “Dat ene moment…”

Met een diepe teug adem ik de herfstlucht diep in mijn longen. Een tapijt van bladeren ritselt onder mijn voeten en de wind speelt met mijn haar. Het is heerlijk buiten. Soms moet ik mezelf dwingen om naar buiten te gaan maar ik knap er altijd van op, van een stevige wandeling. Mijn vader doetContinue reading “Grillig pad.”

Ik voelde me vaak een buitenbeentje, ik paste gewoon niet. Ik voelde me een vreemde eend tussen heel veel prachtige zwanen om maar een vergelijking te maken.  En geloof het of niet, maar ik worstelde het grootste deel van mijn leven met onzekerheid. Ik had mezelf gewoon niet zo hoog zitten en bleef onveranderlijk streng naar mezelfContinue reading “Een vreemde eend”