Haar ogen, dwalend over de gang Zien geen herkenning, ze is bang Haar hoofd, zo vol van mist Altijd zoekend, naar wat ze ooit wist De leegte drijft haar immer voort Verder, verder, tot iemand hoort Haar hand klampt zich om die van mij Voor even niet ik, voor even wij Lopen we op, steedsContinue reading “Mist”
Category Archives: Werken in de gezondheidszorg
Nachtzuster
Die donkere maanden aan het eind van het jaar, met de gezelligheid van kaarsjes aan en van heerlijk knus, het is absoluut genieten. Maar ik ben ook altijd weer blij als ze achter de rug zijn, en het weer langer licht wordt. Want het is nog donker als ik naar mijn werk ga, en hetContinue reading “Nachtzuster”
Indrukwekkend
Ik gok dat het inmiddels alweer een jaar of twee jaar geleden is, dat er bij een van mijn thuiszorg cliënten televisie opnames gemaakt zouden worden. Hij zou mee-schitteren in een prachtige documentaire. Dus was ik er die dag wat eerder dan anders, want hem verzorgen nam al gauw een kleine twee uur in beslag.Continue reading “Indrukwekkend”
Elke dag
Dat malle virus dringt zich op in mijn dagelijks leven, en elke dag kruipt het een stukje verder. Mijn ouders die kwetsbaar en op leeftijd zijn, blijven veelal binnen. Ondanks de enorme saaiheid van hun dagelijks bestaan, is het vermoeden van de verwoestende werking op hun gezondheid een scenario dat ze liever ontwijken. Zoveel alsContinue reading “Elke dag”
Nooit eenzaam
Ze oogt breekbaar als ze op het randje van haar bed gaat zitten, maar haar ogen staan helder en kijken me onderzoekend aan. Ik pak een stoel en ga tegenover haar zitten. ‘Mijn gehoor is op het moment heel slecht’ zegt ze misprijzend ‘dus wil je duidelijk praten’? Ik knik en rustig zeg ik:’ ikContinue reading “Nooit eenzaam”
In een vingerknip
Een baan in de zorg is prachtig, hoewel ik sommige dingen in een vingerknip zou veranderen. Leegloop in de gezondheidszorg, bijna dagelijks staat het in de krant. Aandacht voor het werk zelf verdwijnt bijna op de achtergrond, doordat het vullen van het rooster steeds meer een gevecht aan het worden is. Voldoende personeel is altijdContinue reading “In een vingerknip”
Zorg verdient beter
Met haar rug naar me toe zit ze stil in haar stoel, haar schouders zijn hoog opgetrokken. Het ongemak straalt uit haar gespannen houding, ze is benauwd en ademhalen gaat moeizaam.Rustig groet ik haar goedemorgen en ik loop ruim om haar stoel heen, zodat ze me kan zien. Op veilige afstand glimlach ik vriendelijk, naarContinue reading “Zorg verdient beter”
Diamantjes
Behoedzaam opent ze de voordeur, het is nog vroeg. De wind laat de bladeren op straat ruisen en blij wenkt ze me binnen. Ze is altijd opgewekt, deze oude dame en het is een cadeautje om haar in de ochtend te helpen. Ik laat haar bad vollopen en in de tussentijd maken we samen haarContinue reading “Diamantjes”
Mijn eerste dag
Ik ben vroeg, te vroeg. Onrustig ga ik op de houten bank zitten die naast de voordeur staat. Het is heerlijk buiten en de zon verwarmd mijn gezicht. Ik voel de enorme kluwen aan emotie die zich roeren in mijn lijf. Het is een mengeling van mijn verstopte angsten en ik besluit angstvallig de deurContinue reading “Mijn eerste dag”
Mijn hart verpand.
Ik heb mijn hart verpand aan de thuiszorg. Voor een ander mens zorgen, in zijn of haar eigen omgeving, vind ik onveranderd leuk. Zien hoe ze wonen en leven leert me direct een hoop over de persoon waar ik voor kom zorgen. En helaas niet altijd in positieve zin, ik kom nog veel ellende enContinue reading “Mijn hart verpand.”