‘Buuffie kijken’? Gezellig kleppert ze aan de brievenbus. Bijna twee is ze, mijn buurmeisje, en ik ben dol op haar. Parmantig stapt ze onze voordeurdrempel over. ‘Binnen’ heeft ze besloten terwijl ze met een glimlach in mijn gang staat. Haar wereld ontwikkeld zich razendsnel en vaak ben ik net zo verwonderd als zij is doorContinue reading “Buuffie”
Category Archives: De pen van Poen
Te lang wachten
‘Je ziet er bijna niks meer van Cynt’. Ik hoor het heel regelmatig en ik vind het lief en oprecht. Heel veel mensen weten hoe spannend ik het vond, dat gesnij in mijn gezicht, en het is inderdaad wonderbaarlijk mooi genezen. Ik ben een bofkont en dat weet ik dondersgoed. Zelf zie ik het wel,Continue reading “Te lang wachten”
Advies van een kopje thee
Hele onverwachte gebeurtenissen zetten je soms heerlijk aan het denken. Vanmorgen was dat door het zetten van een simpel een kopje thee, want tegenwoordig staan er vragen op dat theelabeltje. Lees je die weleens, die vragen? Hij was leuk, vanmorgen, en ik kon niet anders dan grijnzen. ‘Welk advies zou jij je jongere zelf geven’Continue reading “Advies van een kopje thee”
Oefenkilometers
Ik ben nogal van de eenvoud, voortbewegen doe ik het liefst met mijn eigen benen. Gaat niet heel snel maar ik hoef nooit bang te zijn voor lekke banden, lege benzinetanks of drukte op de weg. Ik loop gewoon van A naar B en dat vind ik heerlijk. Daarbij ruimt dat hoofd van mij zichzelfContinue reading “Oefenkilometers”
Gestart!
Ik vond het stiekem best spannend, als ik eerlijk ben, om te starten. Want het lopen doe ik in mijn uppie. Niet dat het lopen zelf nou zo spannend is maar in een voor mij onbekende omgeving een flink eind lopen, ging ik dat leuk vinden? Thuis loop ik ook altijd alleen, muziekje mee enContinue reading “Gestart!”
Het Pieterpad
Mijn bundel heeft me zelfvertrouwen gegeven. Als ik een boek kan schrijven, dan ligt er misschien nog veel meer voor me in het verschiet. Er dwarrelen wel meer doelen in mijn hoofd rond die ik zou willen behalen maar het Pieterpad lopen staat al een poos op mijn verlanglijstje. Nederland is prachtig en tijdens datContinue reading “Het Pieterpad”
Mijn dierbare fiets
Hemelsblauw was ie, en zo snel en elegant als een fiets maar kon zijn. Mijn allereerste racefiets was een pracht en de helft ervan had ik helemaal zelf bij elkaar gespaard. Die eerste prachtfiets vergeet ik nooit meer, net als die ene waar ik dat rottige ongeluk mee kreeg. Die had een Brooks zadel, manContinue reading “Mijn dierbare fiets”
Ondeugend
Ik ben boven om ons ‘weekeindweg spul’ op te ruimen als ik gekeutel hoor door het open raam. Als ik naar buiten kijk zie ik mijn buurmeisje kliederen met een bodempje water en een emmertje. Ze gaat volledig op in haar spel en ik kijk er vertederd naar, als het aan mij ligt blijf ikContinue reading “Ondeugend”
Mijn kompas
Ik ben weleens verloren geraakt in mijn werk. Mijn kompas draaide in die periode onvermoeibaar rondjes, ik was verdwaald. Volledig. Ergens diep van binnen riep een stemmetje naar me. Die riep dat ik dit niet wilde, hoe ongelukkig ik was en waar ik naar toe moest. En de weerstand om ernaar te luisteren deed meContinue reading “Mijn kompas”
Pannenkoeken.
Ik ben een lezer, mezelf verrijken met kennis is een eigenschap die ik constant aan probeer te zetten. Boeken, de achterkant van een verpakking. Ik verslind het als het leesbaar is. Als kind wilde ik altijd iets te lezen hebben, kon ik me fijn even verstoppen in een andere wereld. Zo las ik de laatsteContinue reading “Pannenkoeken.”