Category Archives: De pen van Poen

Voorbij de verontwaardiging, de frustratie, en de weerzin ten opzichte van alle regels, wat zie je dan? Als je je onttrekt aan alles waar je het momenteel niet mee eens bent, maar kijkt naar die, ogenschijnlijk stuurloze, maalstroom van de wereld, waar sta jij dan in dat geheel? Ik heb respect voor alle opgelegde beperkingen,Continue reading “Lessen”

Het was maar één dag, maar één enkele dag dat ik af en toe wat onzekerheid en een korte glimp van twijfel voelde. Wist ik eigenlijk wel zeker dat het goed zou komen? Bizar eigenlijk. Hoe overweldigend moet het voelen als je echt slecht nieuws krijgt, dacht ik die dag met regelmaat. Ik was echtContinue reading “Bewust”

Dat versieren van de kerstboom, het is een klusje waar ik elk jaar eigenlijk een tikkie tegenop zie. Vaak heb ik er gewoon geen zin in, want het is toch vooral gedoe. Elke keer voelt het alsof ik een onzichtbare drempel over moet. Want is die met zorg gekozen kerstboom wel een fijne, en pastContinue reading “Traditie’s”

Die niersteen, stiekem realiseer ik me dat hij me wel een duidelijke boodschap heeft gegeven. Want na die ziekenhuisopname, hoe kort ook, was ik fysiek compleet gesloopt. Nou heb ik best een hoop zooi in korte tijd in mijn lijf ingespoten gekregen, maar in mijn achterhoofd vroeg ik me oprecht af of het alleen daarContinue reading “Love handles”

Diep van binnen voel ik het borrelen en kriebelen, en dat is niet voor het eerst. Het hoort een beetje bij mij, dat langzaam in de stemming komen. Mezelf weken mee laten slepen, is niet voor mij, ik ben meer van kort maar krachtig 🙂 Wat die feestdagen betreft tenminste, over onze vakantie’s kan ikContinue reading “Zin”

Knus zit ik in een hoekje van de bank, een grote beker thee binnen handbereik. Fijn wat te schrijven, en te mijmeren, als een zondagse zoektocht naar hoe ik me nu voel. De afgelopen weken gebeurde er weer van alles, en niet alleen met mij. Fijn is dat, even stilstaan. De dagelijkse gekheid op dezeContinue reading “Lieve wereld”

Half vijf was ik wakker, de ochtend van de onderzoeken. Een vogeltje zong me al vroeg uit mijn knusse slaap, maar wonder boven wonder had ik die hele nacht geslapen als een roos. Ik voelde me vol vertrouwen, direct al, ik voelde het diep in mijn lijf, het ging helemaal goedkomen. Na mijn koffie, mijnContinue reading “Semi sisser”

In navolging van dat lichaamsvreemde steentje, dat het veel te gezellig heeft bij mij, bleek ik nog iets vreemds in mijn lijf te hebben. Ik voelde een knobbeltje in mijn borst, en ook best weer een flinke knikker. Zo’n twintig jaar geleden had ik er ook eentje. Die zat veel dieper en voelde ik pas,Continue reading “Knobbeltje”

Mezelf een doel stellen, ik kan het als de beste. Met verve zet ik een stip aan de horizon, en vol overtuiging stuur ik mezelf vervolgens die richting op. Soms is het een regelrechte worsteling om die stip te bereiken, soms geef ik het eerder op en probeer ik het na een poosje weer. EnContinue reading “Hoge lat”