Met een diepe teug adem ik de herfstlucht diep in mijn longen. Een tapijt van bladeren ritselt onder mijn voeten en de wind speelt met mijn haar. Het is heerlijk buiten. Soms moet ik mezelf dwingen om naar buiten te gaan maar ik knap er altijd van op, van een stevige wandeling. Mijn vader doetContinue reading “Grillig pad.”
Category Archives: De pen van Poen
De belofte voor een prachtige dag.
Ik ben een ochtendmens, altijd al geweest eigenlijk, voor zover ik me kan herinneren. Die vroege ochtenduren waar de belofte voor een nieuwe prachtige dag in besloten ligt, voor mij is dat met voorsprong het mooiste moment. Een ontspannen rondje hardlopen terwijl de wereld nog slaapt of heerlijk de nacht over zien gaan in deContinue reading “De belofte voor een prachtige dag.”
Ons volksfeest
De Heemskerkse kermis. Ik kan niet uitleggen hoe bijzonder het is, dat moet je zelf ervaren. Het is maar drie dagen, maar ik vind het het leukste feestje ooit. En ik ben niet de enige, bijna heel #Heemskerk vind dat. Voor iedereen die onze kermis nooit heeft meegemaakt, kijkt bij zo’n eerste keer vaak zijnContinue reading “Ons volksfeest”
Een vreemde eend
Ik voelde me vaak een buitenbeentje, ik paste gewoon niet, als een vreemde eend tussen heel veel prachtige zwanen, om maar een vergelijking te maken. En geloof het of niet, maar ik worstelde het grootste deel van mijn leven met onzekerheid. Ik had mezelf gewoon niet zo hoog zitten en bleef onveranderlijk streng kijken naar mezelf. NaastContinue reading “Een vreemde eend”
Allesoverheersende onzekerheid
Ik zit wat te mijmeren op mijn vaste stekkie, in die zalige stoel bij het voorraam van ons huis. Nog maar een paar jaar geleden zat ik elke ochtend op dat veilige plekje bij het raam. Uren keek ik naar de koolmeesjes die druk in de weer waren in de knotwilg in onze voortuin. LangzaamContinue reading “Allesoverheersende onzekerheid”
Razende spijt
Zelfoverschatting, soms bekruipt het me ongemerkt. En ik wordt er voor gestraft, voor mijn overmoedigheid. Gestraft voor mijn’ tuurlijk doe ik mee, dat kan ik best, geen probleem’ antwoord.Spijt had ik, onnoemelijk gruwelijk veel razende spijt. ( om maar even aan te geven hoeveel spijt ik had ;-)) Hoe had ik ooit zo stom kunnenContinue reading “Razende spijt”
Emotie in een verzameling letters.
Ik vind taal oprecht magisch. Want hoe onbeschrijfelijk mooi is het dat we elkaar met letters zoveel kunnen zeggen. Communiceren vind ik ongeveer een van de mooiste dingen die een mens eigen is. En tegelijkertijd ook één van de lastigste, want goed kunnen communiceren is een kunst. Als echte boekenwurm word ik oprecht ongelukkig enContinue reading “Emotie in een verzameling letters.”
Aparte afwijking
Een bijzondere eigenschap, een gekkigheidje, elk mens heeft er in ieder geval wel één. Dat ene ding wat zo heel erg alleen bij jou past, en waar andere mensen om gniffelen. Om die soms onbegrijpelijke rariteit. Al die eigen voorkeuren en vaste routines. Wij mensen zijn toch zo heerlijk eigengereid als het aankomt op hoeContinue reading “Aparte afwijking”
Muziek
Het is een mooie zomeravond, zo’n zwoele. We zitten een wijntje te drinken en kletsen wat. ‘Wat zou je niet kunnen missen in je leven, vraagt ze, iets waar je echt niet buiten kan’. Niet kunnen missen, niet willen missen, pfoe…. Allereerst mijn gezin, mijn familie, en mijn vriendinnen. Ons fijne huis en die baanContinue reading “Muziek”
Onverwachte ontmoetingen
Onverwachte ontmoetingen, ik ben er dol op. Ze zijn als de glimmende parels van je dag. Kleine diamantjes die van een gewone dag een hele bijzondere maken, door de sprankeling van dat ene moment. Ik had er toevallig een hele hoop deze week. Afgelopen zaterdag was het jaarlijkse Erik-festival, ter nagedachtenis aan een lieve jongenContinue reading “Onverwachte ontmoetingen”