Ik geef niks om mijn verjaardag, het vieren ervan tenminste. Een jaar ouder is worden is wel steeds opnieuw een cadeautje. Maar de invulling ervan met dat standaard gebeuren van koffie en gebak, hapjes en drankjes en een bak visite, geen fan. En daarbij had ik er hoegenaamd niks mee te maken, met dat geborenContinue reading “Vier eens iets anders!”
Author Archives: Cynthia Poen
Reddingsboei
Hij is nog geen veertig maar zijn lichaam laat hem meer en meer in de steek. Zijn pijn is diep en schrijnend omdat thuis wonen bij zijn jonge gezin onmogelijk is geworden. En alsof die boodschap niet hard genoeg is blijkt er ook geen mogelijkheid te zijn om ergens anders te wonen. Tussen de walContinue reading “Reddingsboei”
Writersblock
Ik vind het leuk om belevenissen uit mijn leven met jullie te delen. Ik hoef dan ook maar zelden te zoeken naar een onderwerp, ze komen vaak in grote getalen voorbij. Vanmorgen vroeg lag ik knus in bed wat te luisteren naar de vogeltjes. Het is altijd zo’n zalig geluid, het klinkt als lente, alsContinue reading “Writersblock”
Voltooid leven
Ik ben dol op het leven, verliefd bijna, elke dag is er zoveel moois om mijn bed voor uit te stappen. Maar ik heb dan ook een prachtleven, rijk, door alle liefde die er in leeft. Toch praat ik over de dood, met de liefste, vertel ik hem wat ik wil en vooral ook watContinue reading “Voltooid leven”
Een leven lang leren
Schrijven is een kunst. Wist ik niet, ik dacht oprecht dat echte schrijvers alleen talent nodig hebben. Dat ze er voor gaan zitten en lukraak een boek uit hun mouw gooien. Wat een schaap ben ik, dat ik dat ooit dacht. Het is oefenen, schaven, op je bek gaan en een nieuwe poging doen. HardContinue reading “Een leven lang leren”
Nederig
Werken in de zorg maakt nederig, nederig en dankbaar, dat maakt het mij wel tenminste. Elke dag opnieuw leer ik van de mensen waar ik voor mag zorgen hoe rijk ik ben, en hoe luxe ons leven eigenlijk is. Gistermorgen sprak ik een oude dame van 83, en wederom realiseerde ik me dat wat voorContinue reading “Nederig”
Weer even thuis
Ik hoor voetstappen boven mijn hoofd, bekende geluiden die me laten glimlachen. Mijn kapstok hangt weer vol en er staan waanzinnig veel schoenen naast de voordeur. Overduidelijke sporen van die extra gast in huis. Vorig jaar januari kwam onze oudste even thuis wonen, een gruwelijke lekkage en gevonden asbest joegen haar uit haar huisje. NuContinue reading “Weer even thuis”
Project Frankrijk
Vroeger dacht ik altijd dat wij niet goed samen konden werken, de liefste en ik. Het tegenovergestelde is waar, we zijn geweldig samen. Als wij samen aan een project werken glanzen we als een nieuw geslagen muntje. Plannen maken en weer skippen, dromen en deleten, samen komen we al pratend tot waar we eigenlijk echtContinue reading “Project Frankrijk”
Elk vlekje
Achterdochtig kijk ik naar mijn spiegelbeeld, weer wat vaker de laatste tijd. Mijn gezicht veranderd. Nou zit die van mij met enige regelmaat volledig anders, maar toch houd ik elk vlekje en elk plekje angstvallig in de smiezen. En ik kreeg er weer eentje. Niet zo’n gluiperd als de vorige keer maar goed, die kreegContinue reading “Elk vlekje”
Mijn vriend de zee
Ik ben nogal honkvast, ik woon op ruwweg vijfhonderd meter van de plek waar ik ter wereld kwam. En dankzij de prachtige omgeving zou ik ook nooit ergens anders willen wonen, er ligt maar vijf kilometer prachtig duingebied tussen mijn bedje en het strand. De zee is mijn thuis, en steeds als ik bij deContinue reading “Mijn vriend de zee”