Ik was 23 toen ik ziek werd. En ik bleef maar ziek. Maandenlang bleef ik kilo’s afvallen. Uiteindelijk was ik nog maar een fractie van die gezonde Hollandse meid die ik ooit was geweest. Volgens mijn toenmalige huisarts zat het tussen mijn oren. Hij luisterde niet echt naar me en dat neem ik hem kwalijk.Continue reading “Waardevolle les”
Category Archives: Werken in de gezondheidszorg
Franse slag
‘Spreek ik met Sylvia’? Haar stem klinkt oud en breekbaar. Ik zeg dat ik Cynthia heet maar die naam vind ze veel te ingewikkeld. Hem herhalen lukt niet goed ondanks mijn pogingen om mijn naam duidelijk uit te spreken. ‘Ik dacht dat vandaag de hulp weer zou komen maar ik ben een week te vroegContinue reading “Franse slag”
Niet eentje
Zijn ogen lachen, tussen een lading rimpels door knipoogt hij naar me. Ik grijns terug en help hem overeind. Vanavond lukt dat maar moeizaam, hij is moe en het lopen gaat trager dan anders. Als hij eenmaal op het stoeltje van de traplift zit krijgt hij weer praatjes, dat is altijd een fijn moment. IkContinue reading “Niet eentje”
Niet meer zelf
Dit duister is me onbekend, muf en kruidig kruipt mijn neus in en nog een andere geur die ik niet thuis kan brengen. Mijn handen zoeken op de tast naar het lichtknopje. Ik voel de lijsten van schilderijtjes maar lichtknopjes vind ik niet. Inwendig bedank ik mijn mobiel, dankzij dat licht vind ik wat ikContinue reading “Niet meer zelf”
Mijn kompas
Ik ben weleens verloren geraakt in mijn werk. Mijn kompas draaide in die periode onvermoeibaar rondjes, ik was verdwaald. Volledig. Ergens diep van binnen riep een stemmetje naar me. Die riep dat ik dit niet wilde, hoe ongelukkig ik was en waar ik naar toe moest. En de weerstand om ernaar te luisteren deed meContinue reading “Mijn kompas”
Dankbaar
Hij heeft nog niet ontbeten want hoe hij dat broodje moet smeren, dat weet hij niet meer. Hij moppert wat, want zijn vrouw slaapt nog steeds, ze zit maar in haar stoel en wil niet wakker worden. Waarschijnlijk is ze die ochtend in die stoel gaan zitten omdat ze niet lekker werd, en vroeg inContinue reading “Dankbaar”
Een zeldzaamheid
Ik hoor de weerstand in haar stem als ik vraag of mijn telefoontje gelegen komt. Ze heeft overduidelijk geen zin in dit gesprek. ’Ik ben deze week al drie keer gebeld en ik heb dit verhaal dus ook al drie keer verteld, geen zin in een vierde keer’, zegt ze. De snauw in haar stemgeluidContinue reading “Een zeldzaamheid”
Reddingsboei
Hij is nog geen veertig maar zijn lichaam laat hem meer en meer in de steek. Zijn pijn is diep en schrijnend omdat thuis wonen bij zijn jonge gezin onmogelijk is geworden. En alsof die boodschap niet hard genoeg is blijkt er ook geen mogelijkheid te zijn om ergens anders te wonen. Tussen de walContinue reading “Reddingsboei”
Voltooid leven
Ik ben dol op het leven, verliefd bijna, elke dag is er zoveel moois om mijn bed voor uit te stappen. Maar ik heb dan ook een prachtleven, rijk, door alle liefde die er in leeft. Toch praat ik over de dood, met de liefste, vertel ik hem wat ik wil en vooral ook watContinue reading “Voltooid leven”
Nederig
Werken in de zorg maakt nederig, nederig en dankbaar, dat maakt het mij wel tenminste. Elke dag opnieuw leer ik van de mensen waar ik voor mag zorgen hoe rijk ik ben, en hoe luxe ons leven eigenlijk is. Gistermorgen sprak ik een oude dame van 83, en wederom realiseerde ik me dat wat voorContinue reading “Nederig”