Hij heette Maarten. Het beeld dat ik van hem heb is nog glashelder ondanks die drieëndertig jaar die er inmiddels zijn verstreken. Maarten had een spierziekte. Het was mijn allereerste kennismaking met deze ziekte, ik zal achttien geweest zijn, en het maakte diepe indruk op mij. Voor Maarten zorgen was pittig. Maar hij moest dieContinue reading “Maarten”
Category Archives: Werken in de gezondheidszorg
Bijzonder
De eerste keer dat ik bij iemand thuis waakte, staat in mijn geheugen gegrift. Hij was een kroegbaas, en bleek een goede kennis te zijn van een oom van mij. Ik was overrompelt omdat hij nog zo jong was, hij stond nog zo vol in het leven. Zijn kinderen waren van mijn leeftijd, twintigers, enContinue reading “Bijzonder”
Onverwacht
Er gebeurde altijd wel iets, tijdens al die jaren dat ik bij mensen thuis waakte. Niet alleen de nacht zorgde soms voor een extra dimensie aan dat stervensproces, soms ging ineens toch de angst overheersen, was thuis blijven toch te spannend. Of er waren complicaties waardoor er op het laatste moment nog gekozen werd voorContinue reading “Onverwacht”
Onbegrepen
Haar immense woede tekent een grimas op haar gezicht, wild klauwt ze lukraak om zich heen, en haar nagels zijn gruwelijk en vlijmscherp. Als ik eraan terugdenk krijg ik nog steeds kippenvel, want ik was zeer regelmatig slachtoffer. Tot het moment dat ze bij ons kwam wonen woonde ze nog zelfstandig, zo goed en zoContinue reading “Onbegrepen”
Uitvergroot
De laatste weken lijkt het of alles wat scheef is in de wereld wordt uitvergroot door de covid. Tegenstellingen worden scherper en harder, ook naar elkaar. Vooral naar elkaar. Tegenstanders en medestanders. Steeds opnieuw neem ik me voor om eraan voorbij te gaan, hoe zwaar het me ook valt, maar het leed van de wereldContinue reading “Uitvergroot”
Oneerlijk
Lieve collega, gister moest je het leven loslaten. Door dat zinloze en verwoestende rotvirus. We gaan allemaal dood, ik weet het. En je moet ergens aan dood gaan, weet ik ook. Maar dat maakt het echt niet minder verdrietig, want je was nog veel te jong. En er is al zoveel geweest, aan ziekte enContinue reading “Oneerlijk”
Verlies
Die leegte in haar ogen, ik zag het al zo vaak. Net als de verdwaasde blik, en het constante zoeken. En steeds opnieuw raakt het me, en voel ik haar verlies. Ik zie haar dwalen over de gang, toegevend aan die onrust in haar binnenste, op zoek naar wat zich verbergt in de mist inContinue reading “Verlies”
Dakloos
Toen ik haar verhaal hoorde, proefde ik de wanhoop van haar bestaan bijna letterlijk op mijn lippen. Want ze was dakloos geworden door omstandigheden, zoals dat voor elke #dakloze misschien wel opgaat. Ik weet te weinig van hun ervaringsverhalen, maar fouten maken doen we allemaal, zoveel weet ik wel. Het is als een vicieuze cirkelContinue reading “Dakloos”
Krachtig
Nu 2020 echt met rasse schreden ten einde loopt, gaat dat terugkijken op het afgelopen jaar eigenlijk als vanzelf. Ik veranderde van baan, tijdens de eerste coronagolf in april, en dat was heel spannend. Maar dat die baan precies op dat moment voorbij kwam was een teken, zo voelde ik het. Ingewerkt worden op gepasteContinue reading “Krachtig”
Mooie verhalen
Luisteren naar mooie verhalen over vroeger, over die wereld die ik niet heb gekend, daar kan ik geweldig van genieten. Aan die verhalen denk ik bij mijn ‘rondje frisse neus’. Lukraak sla ik links en dan weer rechtsaf, terwijl mijn gedachten alle kanten op dwarrelen, en ik zonder nadenken gewoon maar mijn ene voet voorContinue reading “Mooie verhalen”