Vanmorgen reden we al vroeg richting Moskenes, we hadden de dag ervoor online een ticket voor de veerboot gekocht. Direct van Moskenes naar Bodø, dachten we 🙂 Tsja je bent op avontuur of je bent het niet.

Veel te vroeg arriveerden we bij het opstappunt maar we hadden verse koffie en knackebrood, ons maak je niet gek. Relaxed ontbeten we in de auto, keken wat rond en uiteindelijk was daar die pont. De een na de ander mocht aan boord, links en rechts werden we gepasseerd. Wij stonden er oprecht als eerste en moesten wachten. We twijfelden aan het gekochte ticket, klopte de tijd wel, check check dubbelcheck. Maar alles klopte dus we zouden het maar afwachten, in het ergste geval konden we niet mee en moesten we van Lofoten naar Bodø rijden.

Uiteindelijk mochten wij er ook op, achterstevoren tussen loeiers van vrachtwagens. Dus in zijn achteruit reden wij de pont op en manoeuvreerden ons in het overgebleven gaatje. Opgelucht togen we naar de coffeecorner, lekker dat we toch nog mee mochten. Nog geen vijf minuten later realiseerden we ons al waar het fout was gegaan en grijnzend keken we elkaar aan. De ponten met een directe verbinding waren al vol, wij hadden de lijndienst geboekt in plaats van de sneltrein.

Veerboot

We nestelden ons helemaal vooraan en lieten ons meevoeren naar Solvær en Røst, twee afgelegen eilandjes waar ze ook stopten. De heenweg rolde we alle kanten op, wat een golven en wat een klappen kreeg die boot. Gelukkig worden wij beide niet zeeziek 😉 We aten wat, tukten een uurtje en aan het eind van de dag zochten we ons busje weer op. Die stond nu praktisch alleen in het ruim, keurig met de voorkant naar de uitgang. Respect voor die gasten die elk gaatje op die veren weten te benutten en elke dag opnieuw een puzzel te leggen hebben.

We reden op ons gemak nog een uurtje, vanzelfsprekend in de regen, deden nog een boodschap en installeerden ons voor de nacht. Wat een geweldig mooie dag hebben we achter de rug, morgen gaan we een stuk van die beroemde kustroute rijden!

Vol verwachting klopte mijn hart, echt. Ik ken de verhalen over Lofoten en heb de plaatjes op het internet gezien. Hoeveel filters zouden daarvoor gebruikt zijn, vroeg ik mezelf af. Dat je met enige regelmaat digitaal voor de gek wordt gehouden bleek gister wel, na dat fiasco met dat lieve plekje wat geen lief plekje bleek te zijn. Ik hoopte vol overtuiging dat ik nu wel heel veel moois zou gaan zien.

Hoe dichter we Lofoten naderden, hoe ongeduldiger ik werd. En ik kan oprecht zeggen dat het hier prachtig is. Wellicht worden er filters gebruikt, dat kan best, maar ongefilterd is het hier ook waanzinnig. Het is op deze plek als in een sprookje. De ruige met groen begroeide rotsen worden afgewisseld met poelen helder blauw water. Dat hele mooie aqua blauw waar ik zo gek van ben. Het horloge en die prachtige ring die ik dagelijks draag hebben precies diezelfde kleur.

Ondanks het niet zo prachtige weer is het hier razend indrukwekkend, en ik voel me omgeven door natuurschoon dat hier al heel erg lang gewoon ligt te zijn. Het maakt nietig, al dat moois, razend nietig.

Natuurschoon

De camping is een snoepje, juist omdat een groot deel ervan puur natuur is. (behalve het geasfalteerde deel aan de andere kant van de camping voor de grote campers) Nagenoeg niets op de camping is recht. Lekker recalcitrant en zo scheef als, nou zoals ik zelf ben eigenlijk, want recht knippen kan ik niet 🙂 We gingen fijn zonder stroom staan want de koelkast hoeft toch niet aan in deze kou.

De douches zijn zalig warm, wel met muntjes maar toch, er zijn voldoende schone en keurig nette toiletten. De camping zelf is een plaatje in al zijn ruigheid en als je ‘wild’ kan staan is je plek ruim en schitterend! Er is een Beach bar, met warme koffie en een kleine kaart, en als de zon schijnt moet het hier oprecht paradijselijk zijn. Ondanks de kou stonden er al best veel tentjes lukraak over het terrein verspreid, respect voor die gasten, ik lag warm en droog in ons busje vannacht 🙂

We blijven nog een dag langer, om te genieten van die weergaloze pieken en al het natuurschoon om ons heen. Wie een kampeertip zoekt: dit is er eentje met stip!!

Nou die bijzondere overnachting, dat viel toch vies tegen. Ik dacht iets moois gevonden te hebben, leuk, in het verre noorden. Ik ging de liefste trakteren op een leuk huisje en lekker uit eten, even een break van het kamperen. Daar zijn we dol op hoor, altijd, maar ik kwam dit plekje tegen en viel ervoor. Dacht ik tenminste.

Terwijl we het hotel naderden voelden we alletwee het ongemak, was dit de plek van die foto’s? Het leek er in de verste verte niet op. Ik dacht een lief klein huisje te hebben uitgezocht, geen vakantiepark. Het blijft lastig om iets te kiezen door foto’s en reviews. Dat vind ik tenminste want het leek echt nergens naar.

Annuleren en doorrijden dus en we kregen geen spijt van ons besluit. Staalblauwe luchten en brute natuur benamen ons de adem terwijl we Noorwegen naderden. Sneeuw en ijs en ruige vergezichten, gruwelijk tof. Ik heb wel een foto of honderd gemaakt haha, ik kreeg er geen genoeg van.

Luchten

De zon scheen volop, en hij bleef schijnen. We koesteren ons in die warme stralen. We wandelden een stukje, aten in de zon en keerden onze gezichten nog maar een keer richting die stralen. Vannacht om kwart over twee keek ik nog even naar buiten, en ja hoor, hij was een stukje opgeschoven maar hij was er gewoon nog.

Ik kan er slecht aan wennen, aan al dat licht. Ik verlang naar fonkelende sterrenhemels en de stilte van de nacht. Die zachte omhelzing van het donker als ik mijn bedje instap. Maar ik wil niet mopperen dus dat doe ik dan ook niet, ik geniet van alle schoonheid. Wat dat is hier oprecht aanwezig, zoveel natuurschoon. De ongereptheid maakt diepe indruk.

Vanmorgen togen we richting Lofoten en ik zat te tippen als een klein kind, zou het zo zijn zoals op de foto’s? Ik duim!!

Dat zweden, dat is echt verre van preuts. Geweldig vind ik dat. Bij de meeste douches op de campings kan je weinig meenemen, de douche ruimte in, je kleding en handdoek hang je in de algemene ruimte voor de douche. Ik stond zelfs een keer te douchen met een glazen blokkenmuurtje tussen mij en de dame naast me. Uit nood geboren of puur mentaliteit, geen idee maar ik vind het prima. In Nederland nog nooit gezien, hier zie ik het overal.

Helaas begon vandaag ook weer met regen. Maar in de loop van de dag nam het blauw het steeds meer over. Van 6 graden naar 13 en wij zaten te juichen in de auto. Wie het kleine niet eert 🙂

Rendieren

Vervolgens kwamen we om de haverklap hordes rendieren tegen. Jonkie’s, hele grote, bruine en witte. Sommige geweien waren al bruin, andere nog roze van nieuwigheid en jong zijn. Echt fantastisch. Ze liepen heerlijk te chillen in de berm terwijl wij er voorzichtig en met grote grijnzen langs reden, en soms huppelde er zomaar een hele horde voorbij. Wat een fantastisch schouwspel, ogen tekort. Met die groene kerstbomen op de achtergrond viel kerst wel heel vroeg dit jaar!

Na een paar uurtjes rijden vonden we het wel weer mooi geweest ook al krijg je van al die ongerepte natuur onmogelijk genoeg. De camping die ik had uitgezocht bleek helaas gesloten. Dus reden we nog een stukje en belanden in de middag in Jokkmokk. De poolcirkel voorbij, mind you, ook weer een belevenis. De zon scheen volop dus mijn dag kon niet meer stuk.

Ook in Jokkmokk hadden we niet veel mazzel, de eerste camping die we probeerden bleek helaas vol. Dus probeerden we camping nummer twee. Niet de meest gezellige wat ons betreft maar ach, een kniesoor…

We kropen samen in de zon, namen een koud biertje en planden alvast een hele bijzondere overnachting. Maar daarover morgen meer!!

De ochtend begon vroeg met een prachtig zonnetje maar dat maakte al heel snel plaats voor regen. Heel veel regen. En de voorspellingen waren ook niet heel best. Dus togen we richting Vilhelmina, en als het slecht zou blijven nam ik me stiekem voor om te spijbelen. Ons busje is echt superleuk en slaapt zalig maar tijdens regen is het wel wat behelpen.

Onderweg zat ik volop te genieten van alle schoonheid om me heen, en ik keek reikhalzend naar buiten om wild te spotten. Tot nu toe hadden we twee vosjes gezien, twee keer een machtige arend en een lading muggen zo groot als mijn pink( ik houd wel van een beetje drama 😉

Vilhelmina

Vlak voor Vilhelmina moesten we vol in de ankers. Gezellig huppelend vloog er een rendier de weg op. De liefste was druk met remmen en om de lieverd heen sturen en ik was nogal blij verrast dus vergat ik een foto te nemen. Het rendier huppelde elegant weg, met haar lange benen alle kanten op. Wij zaten vooral naar elkaar te grijnzen, geweldig leuk dat loslopende wild. We hoopten het te zien en nu belandde het onverwacht zomaar voor onze giechel.

Vilhelmina vond ik niet heel erg bijzonder, dus wilde ik geen hotel in ondanks de regen. We zouden het wel gokken en reden lekker door, er kwam vast nog wel iets anders langs, hotel of camping. Dat is nou eenmaal het risico van op de bonnefooi reizen, het valt niet altijd te voorspellen. Vlak na Vilhelmina vonden we bij toeval een prachtige camping. Geweldige ontvangst, de vrijheid om zelf een plekje te kiezen en ondanks de regen die gestaag bleef vallen voelde het meteen als een topplek.

Dankzij onze opvouwbare BBQ, die die avond dienst deed als vuurkorf, en de enorme hoeveelheid gratis hout die voor ‘de pak’ lag hadden wij onder de luifel een topavond. Dank Robban voor het warme welkom! Slapen bij jullie was een cadeautje.

Zweden is, naast prachtig, ook een tikkie vreemd. Als je ’s nachts om drie uur voor een plas gaat en het schemert is dat een bizarre gewaarwording. Vlak erna hoor ik de vogeltjes fluiten en komt de zon alweer op. Ik kan er nog niet echt aan wennen, aan al dat licht. Normaal gesproken wordt ik wakker als het licht wordt, vroeg elke ochtend. Nu wordt ik ook wakker van het licht, en dan lig ik nog maar net in mijn mandje. Het is bijzonder.

Hier is een ongelofelijke hoeveelheid bos en water, elke vijf minuten rijd je hier wel langs een meer. Het ene is nog mooier dan het andere. En ook de rust op de snelweg is wonderlijk. Zo af en toe kom je eens een auto tegen. Vergelijk dat eens met Nederland.

Elke camping heeft een sauna, en een gemeenschappelijke keuken. De meeste ingericht met van alles uit die bekende catalogus. Wij hebben er al een paar keer gebruik van gemaakt. Het is echt superhandig. We doen het niet omdat het weer slecht is, het is gewoon leuk.

De Fika daarentegen, aan die #Fika kan ik goed wennen. Ik ben een echte zoetbek, en de keuze is reuze 🙂 Smikkelen en smullen in het kwadraat.

Zweden

Vandaag reden we een prachtige route over onverharde wegen en er was geen mens te zien. Het voelt sprookjesachtig, al dat frisse groen. Het bos is licht en puur als de zon er doorheen kan prikken. En datzelfde bos wordt afgewisseld met spannend en donker, als het zich weer sluit.

Het is intrigerend, en dat is een understatement.

Vlak voor ons vloog een arend vanaf de weg omhoog, wat een machtig gezicht was dat. De natuur is waanzinnig indrukwekkend. De enorme met mos begroeide keien die lukraak tussen de bomen verspreid liggen alsof ze zijn neergestrooid als kiezelsteentjes zijn wonderschoon. Ik probeerde het te vangen met mijn mobiel maar dat was echt kansloos, de schoonheid van dat ongerepte is niet te vangen. Fris groen en indrukwekkend gedoe, als in een sprookje.

Inmiddels zijn we beland in Rätan, op een eenvoudige maar snoezige camping, deze heeft gewoon alles. Een mooi water om in te zwemmen, prima sanitair en rust, ook niet onbelangrijk. Ik gok dat we er nog een nachtje aanplakken voor we de wildernisroute gaan rijden. Keep you posted!

Ik vind het altijd een stap, om die bijzondere plekjes te delen. Die hele mooie houd ik stiekem het liefste voor mezelf. We zijn pas een dag of drie onderweg en vonden nu al dit cadeautje. Als je hier toch mag wonen, wauw, een paar nachtjes logeren voelde al zo fijn op deze plek.

We zijn neergestreken in Tived, een gehucht middenin waanzinnig mooie natuur. Sommige foto’s kijk ik terug en dan ben ik zelf verbaasd want de pure schoonheid is ongelofelijk. En de stilte hier, echt adembenemend.

Dat geld ook voor deze camping. Hij ligt op een steenworp afstand van de vorige camping, die ik gruwelijk vond, maar is vergeleken met deze parel een wereld van verschil. De bijna lege wegen tijdens het reizen zijn een verademing maar toen we deze camping opreden was er meteen ‘dit is een toffe plek’ gevoel.

Het is niet groot maar wel prachtig. En alles wat je wenst is er. Een kristalhelder meer waar je in kan zwemmen ( wel koud, ik heb erin gelegen, oprecht brrr) maar je kan er ook met een kano of kajak op natuurlijk ( die je hier eenvoudig kan huren)

Meer

Er zijn plekken waar je een vuurtje kan maken ( hout te koop op de camping) er is een broodjesservice, je kan een paar keer per week in de avond mee eten in de tipi tent( zalig gegeten gisteravond!) en de douches en toiletten zijn super en schoon ( iedereen trekt keurig zijn schoenen uit bij de voordeur). Je kan vanaf de camping prachtig wandelen, er zijn fietsen te huur, het is teveel om op te noemen eigenlijk, je moet het ervaren.

De eigenaren zijn allervriendelijkst, echt zo fijn. We hebben waanzinnig genoten van alle schoonheid om ons heen en als roosjes geslapen. Morgen gaan we weer op pad, richting het hoge noorden, ook weer razend spannend.

Ons gereis is weinig spectaculair. Dat hoeft ook niet, leuk is meer het juiste woord. Ik wordt nou eenmaal heel erg blij van nieuwe ontdekkingen, ook als ze minder prachtig zijn dan ik op voorhand had gedacht. Dan kan ik weer een uurtje zeiken en oprecht dolblij zijn als ik weer weg mag, win-win wat mij betreft 😉

Gister reden we grotendeels niet op de snelweg, zingend als een stel valse kraaien vermaakten we ons onderweg opperbest. We zagen bizons, koeien en schapen, reeën en jawel, een eland. Vanuit de verte weliswaar dus wellicht was het een boomstronk en verbeeldde ik me de rest. Maar hij bewoog, had de juiste kleur dus gewoon een eland besloot ik enthousiast.

Het rook onderweg naar hars en dennenappels, en de enorme velden koolzaad stonden volle bak in bloei en roken zalig. En alle paarse seringen, wauw, ladingen en ladingen en echt overal. Waarschijnlijk omdat we ook wel wat regen te verduren kregen stond alles er zo prachtig stralend bij. Dat wisten we toen we voor Zweden kozen, dat het weer iets minder zou zijn, dus we laten ons vooralsnog niet kisten. We zijn ook nog maar net onderweg. En omrijden naar Zuid-Frankrijk gaat deze keer niet lukken. Dat deden we vanuit Schotland wel toen het na tien dagen regen en bizarre kou maar niet op wilde knappen 🙂 Ook een topvakantie was dat trouwens.

Wildernis

De camping waar we aan het eind van de middag aankwamen zorgde voor kippenvel, ik kreeg er spontaan vlekken van in mijn nek. Vluchten dacht ik alleen maar, zo snel mogelijk ver weg van hier. Maar we liepen nederlanders tegen het lijf die ons richting dat ene stille hoekje aan het water stuurden. Daar stonden gelukkig geen rijtjes caravans keurig in het gelid maar wat los spul, meer ons soort zeg maar.

Het zonnetje brak door en de wandeling naar het dorpje liep door een adembenemend park. Bruggetjes en doorkijkjes en hele oude bomen, schitterend, ik kwam ogen te kort. Daar had ik wel een nachtje slapen op deze bizarre camping voor over.

Na een ruige acht uur slaap, een zalige pot koffie, pannenkoeken met spek en Tiroler jam ( die kregen we cadeau tijdens onze laatste vakantie) mogen we weer. Op zoek naar wildernis!