Dat zweden, dat is echt verre van preuts. Geweldig vind ik dat. Bij de meeste douches op de campings kan je weinig meenemen, de douche ruimte in, je kleding en handdoek hang je in de algemene ruimte voor de douche. Ik stond zelfs een keer te douchen met een glazen blokkenmuurtje tussen mij en de dame naast me. Uit nood geboren of puur mentaliteit, geen idee maar ik vind het prima. In Nederland nog nooit gezien, hier zie ik het overal.

Helaas begon vandaag ook weer met regen. Maar in de loop van de dag nam het blauw het steeds meer over. Van 6 graden naar 13 en wij zaten te juichen in de auto. Wie het kleine niet eert 🙂

Rendieren

Vervolgens kwamen we om de haverklap hordes rendieren tegen. Jonkie’s, hele grote, bruine en witte. Sommige geweien waren al bruin, andere nog roze van nieuwigheid en jong zijn. Echt fantastisch. Ze liepen heerlijk te chillen in de berm terwijl wij er voorzichtig en met grote grijnzen langs reden, en soms huppelde er zomaar een hele horde voorbij. Wat een fantastisch schouwspel, ogen tekort. Met die groene kerstbomen op de achtergrond viel kerst wel heel vroeg dit jaar!

Na een paar uurtjes rijden vonden we het wel weer mooi geweest ook al krijg je van al die ongerepte natuur onmogelijk genoeg. De camping die ik had uitgezocht bleek helaas gesloten. Dus reden we nog een stukje en belanden in de middag in Jokkmokk. De poolcirkel voorbij, mind you, ook weer een belevenis. De zon scheen volop dus mijn dag kon niet meer stuk.

Ook in Jokkmokk hadden we niet veel mazzel, de eerste camping die we probeerden bleek helaas vol. Dus probeerden we camping nummer twee. Niet de meest gezellige wat ons betreft maar ach, een kniesoor…

We kropen samen in de zon, namen een koud biertje en planden alvast een hele bijzondere overnachting. Maar daarover morgen meer!!

De ochtend begon vroeg met een prachtig zonnetje maar dat maakte al heel snel plaats voor regen. Heel veel regen. En de voorspellingen waren ook niet heel best. Dus togen we richting Vilhelmina, en als het slecht zou blijven nam ik me stiekem voor om te spijbelen. Ons busje is echt superleuk en slaapt zalig maar tijdens regen is het wel wat behelpen.

Onderweg zat ik volop te genieten van alle schoonheid om me heen, en ik keek reikhalzend naar buiten om wild te spotten. Tot nu toe hadden we twee vosjes gezien, twee keer een machtige arend en een lading muggen zo groot als mijn pink( ik houd wel van een beetje drama 😉

Vilhelmina

Vlak voor Vilhelmina moesten we vol in de ankers. Gezellig huppelend vloog er een rendier de weg op. De liefste was druk met remmen en om de lieverd heen sturen en ik was nogal blij verrast dus vergat ik een foto te nemen. Het rendier huppelde elegant weg, met haar lange benen alle kanten op. Wij zaten vooral naar elkaar te grijnzen, geweldig leuk dat loslopende wild. We hoopten het te zien en nu belandde het onverwacht zomaar voor onze giechel.

Vilhelmina vond ik niet heel erg bijzonder, dus wilde ik geen hotel in ondanks de regen. We zouden het wel gokken en reden lekker door, er kwam vast nog wel iets anders langs, hotel of camping. Dat is nou eenmaal het risico van op de bonnefooi reizen, het valt niet altijd te voorspellen. Vlak na Vilhelmina vonden we bij toeval een prachtige camping. Geweldige ontvangst, de vrijheid om zelf een plekje te kiezen en ondanks de regen die gestaag bleef vallen voelde het meteen als een topplek.

Dankzij onze opvouwbare BBQ, die die avond dienst deed als vuurkorf, en de enorme hoeveelheid gratis hout die voor ‘de pak’ lag hadden wij onder de luifel een topavond. Dank Robban voor het warme welkom! Slapen bij jullie was een cadeautje.

Zweden is, naast prachtig, ook een tikkie vreemd. Als je ’s nachts om drie uur voor een plas gaat en het schemert is dat een bizarre gewaarwording. Vlak erna hoor ik de vogeltjes fluiten en komt de zon alweer op. Ik kan er nog niet echt aan wennen, aan al dat licht. Normaal gesproken wordt ik wakker als het licht wordt, vroeg elke ochtend. Nu wordt ik ook wakker van het licht, en dan lig ik nog maar net in mijn mandje. Het is bijzonder.

Hier is een ongelofelijke hoeveelheid bos en water, elke vijf minuten rijd je hier wel langs een meer. Het ene is nog mooier dan het andere. En ook de rust op de snelweg is wonderlijk. Zo af en toe kom je eens een auto tegen. Vergelijk dat eens met Nederland.

Elke camping heeft een sauna, en een gemeenschappelijke keuken. De meeste ingericht met van alles uit die bekende catalogus. Wij hebben er al een paar keer gebruik van gemaakt. Het is echt superhandig. We doen het niet omdat het weer slecht is, het is gewoon leuk.

De Fika daarentegen, aan die #Fika kan ik goed wennen. Ik ben een echte zoetbek, en de keuze is reuze 🙂 Smikkelen en smullen in het kwadraat.

Zweden

Vandaag reden we een prachtige route over onverharde wegen en er was geen mens te zien. Het voelt sprookjesachtig, al dat frisse groen. Het bos is licht en puur als de zon er doorheen kan prikken. En datzelfde bos wordt afgewisseld met spannend en donker, als het zich weer sluit.

Het is intrigerend, en dat is een understatement.

Vlak voor ons vloog een arend vanaf de weg omhoog, wat een machtig gezicht was dat. De natuur is waanzinnig indrukwekkend. De enorme met mos begroeide keien die lukraak tussen de bomen verspreid liggen alsof ze zijn neergestrooid als kiezelsteentjes zijn wonderschoon. Ik probeerde het te vangen met mijn mobiel maar dat was echt kansloos, de schoonheid van dat ongerepte is niet te vangen. Fris groen en indrukwekkend gedoe, als in een sprookje.

Inmiddels zijn we beland in Rätan, op een eenvoudige maar snoezige camping, deze heeft gewoon alles. Een mooi water om in te zwemmen, prima sanitair en rust, ook niet onbelangrijk. Ik gok dat we er nog een nachtje aanplakken voor we de wildernisroute gaan rijden. Keep you posted!

Ik vind het altijd een stap, om die bijzondere plekjes te delen. Die hele mooie houd ik stiekem het liefste voor mezelf. We zijn pas een dag of drie onderweg en vonden nu al dit cadeautje. Als je hier toch mag wonen, wauw, een paar nachtjes logeren voelde al zo fijn op deze plek.

We zijn neergestreken in Tived, een gehucht middenin waanzinnig mooie natuur. Sommige foto’s kijk ik terug en dan ben ik zelf verbaasd want de pure schoonheid is ongelofelijk. En de stilte hier, echt adembenemend.

Dat geld ook voor deze camping. Hij ligt op een steenworp afstand van de vorige camping, die ik gruwelijk vond, maar is vergeleken met deze parel een wereld van verschil. De bijna lege wegen tijdens het reizen zijn een verademing maar toen we deze camping opreden was er meteen ‘dit is een toffe plek’ gevoel.

Het is niet groot maar wel prachtig. En alles wat je wenst is er. Een kristalhelder meer waar je in kan zwemmen ( wel koud, ik heb erin gelegen, oprecht brrr) maar je kan er ook met een kano of kajak op natuurlijk ( die je hier eenvoudig kan huren)

Meer

Er zijn plekken waar je een vuurtje kan maken ( hout te koop op de camping) er is een broodjesservice, je kan een paar keer per week in de avond mee eten in de tipi tent( zalig gegeten gisteravond!) en de douches en toiletten zijn super en schoon ( iedereen trekt keurig zijn schoenen uit bij de voordeur). Je kan vanaf de camping prachtig wandelen, er zijn fietsen te huur, het is teveel om op te noemen eigenlijk, je moet het ervaren.

De eigenaren zijn allervriendelijkst, echt zo fijn. We hebben waanzinnig genoten van alle schoonheid om ons heen en als roosjes geslapen. Morgen gaan we weer op pad, richting het hoge noorden, ook weer razend spannend.

Ons gereis is weinig spectaculair. Dat hoeft ook niet, leuk is meer het juiste woord. Ik wordt nou eenmaal heel erg blij van nieuwe ontdekkingen, ook als ze minder prachtig zijn dan ik op voorhand had gedacht. Dan kan ik weer een uurtje zeiken en oprecht dolblij zijn als ik weer weg mag, win-win wat mij betreft 😉

Gister reden we grotendeels niet op de snelweg, zingend als een stel valse kraaien vermaakten we ons onderweg opperbest. We zagen bizons, koeien en schapen, reeën en jawel, een eland. Vanuit de verte weliswaar dus wellicht was het een boomstronk en verbeeldde ik me de rest. Maar hij bewoog, had de juiste kleur dus gewoon een eland besloot ik enthousiast.

Het rook onderweg naar hars en dennenappels, en de enorme velden koolzaad stonden volle bak in bloei en roken zalig. En alle paarse seringen, wauw, ladingen en ladingen en echt overal. Waarschijnlijk omdat we ook wel wat regen te verduren kregen stond alles er zo prachtig stralend bij. Dat wisten we toen we voor Zweden kozen, dat het weer iets minder zou zijn, dus we laten ons vooralsnog niet kisten. We zijn ook nog maar net onderweg. En omrijden naar Zuid-Frankrijk gaat deze keer niet lukken. Dat deden we vanuit Schotland wel toen het na tien dagen regen en bizarre kou maar niet op wilde knappen 🙂 Ook een topvakantie was dat trouwens.

Wildernis

De camping waar we aan het eind van de middag aankwamen zorgde voor kippenvel, ik kreeg er spontaan vlekken van in mijn nek. Vluchten dacht ik alleen maar, zo snel mogelijk ver weg van hier. Maar we liepen nederlanders tegen het lijf die ons richting dat ene stille hoekje aan het water stuurden. Daar stonden gelukkig geen rijtjes caravans keurig in het gelid maar wat los spul, meer ons soort zeg maar.

Het zonnetje brak door en de wandeling naar het dorpje liep door een adembenemend park. Bruggetjes en doorkijkjes en hele oude bomen, schitterend, ik kwam ogen te kort. Daar had ik wel een nachtje slapen op deze bizarre camping voor over.

Na een ruige acht uur slaap, een zalige pot koffie, pannenkoeken met spek en Tiroler jam ( die kregen we cadeau tijdens onze laatste vakantie) mogen we weer. Op zoek naar wildernis!

Die laatste dagen werken leken een eeuwigheid te duren maar eindelijk mochten we, en dit keer gingen we weer compleet nieuwe gebieden verkennen. Zo klinkt het een beetje als rimboe en andere onontgonnen streken. De reis gaat richting Scandinavië maar toch… Nooit geweest dus alles is nieuw en dat is op een goede manier spannend.

Naarmate we dichter bij Hamburg en Bremen kwamen passeerden we kilometer na kilometer rijen vrachtwagens. Echt een bizar gezicht, ik had zoiets nog nooit gezien. Waanzin, het beroep van vrachtwagenchauffeur leek me ineens nog gruwelijker, en het leek me al geen fijne baan. Altijd op die drukke wegen en in de file. Vlak voor de elbtunnel belandden we in het decor van een levensechte knikkerbaan. Van alle kanten stroomden ze toe, rijen auto’s van hoog en van laag. Waanzinnig wat een indrukwekkende stapels containers, rijen kranen, platte boten. En die enorme toestroom ervan.

In de elbtunnel zelf stonden we stil, recht onder die enorme bak water. In elke rampenfilm zou dit het perfecte moment zijn voor enge muziek en scheurende betonwanden. Ik zag het water al door kieren en scheurtjes naar beneden sijpelen. Mijn gilstem had ik al paraat 🙂 Gelukkig mochten we weer rijden. Die fantasie van mij, echt zucht.

Camping

We belanden op een prima camping, voor een nachtje, voor veel langer is het niks. Voor ons dan. Vooral vaste staanders en weinig echt camping gevoel. Hier staan enorme bouwwerken vast aan elke caravan, en keurig in strakke rijtjes, brrr. Keurig en prima, niks op aan te merken maar daar is dan ook alles mee gezegd. De camping heeft wel een zwembad en het ligt vlak aan het water, ook weer leuk. En de camping dame was zeer behulpzaam en allerhartelijkst.

We koetelden wat bij het water, liepen een rondje, en aten in het dorpje een heerlijk bord van het een of het ander. Zelfs de zon liet zich nog zien. Wat een zaligheid, avontuur dag 1 geslaagd, op naar dag twee.